выдзьму́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выдзьму́хванне | |
выдзьму́хвання | |
выдзьму́хванню | |
выдзьму́хванне | |
выдзьму́хваннем | |
выдзьму́хванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)