узыйма́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узыйма́юся |
узыйма́емся |
| 2-я ас. |
узыйма́ешся |
узыйма́ецеся |
| 3-я ас. |
узыйма́ецца |
узыйма́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
узыйма́ўся |
узыйма́ліся |
| ж. |
узыйма́лася |
| н. |
узыйма́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узыйма́йся |
узыйма́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узыйма́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узы́рыць
‘угледзець каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узы́ру |
узы́рым |
| 2-я ас. |
узы́рыш |
узы́рыце |
| 3-я ас. |
узы́рыць |
узы́раць |
| Прошлы час |
| м. |
узы́рыў |
узы́рылі |
| ж. |
узы́рыла |
| н. |
узы́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узы́р |
узы́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узы́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узы́ск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узы́ск |
узы́скі |
| Р. |
узы́ску |
узы́скаў |
| Д. |
узы́ску |
узы́скам |
| В. |
узы́ск |
узы́скі |
| Т. |
узы́скам |
узы́скамі |
| М. |
узы́ску |
узы́сках |
Крыніцы:
piskunou2012.
узысці́
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узыду́ |
узы́дзем |
| 2-я ас. |
узы́дзеш |
узы́дзеце |
| 3-я ас. |
узы́дзе |
узы́дуць |
| Прошлы час |
| м. |
узышо́ў |
узышлі́ |
| ж. |
узышла́ |
| н. |
узышло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узыдзі́ |
узыдзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узышо́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узыхо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узыхо́д |
| Р. |
узыхо́ду |
| Д. |
узыхо́ду |
| В. |
узыхо́д |
| Т. |
узыхо́дам |
| М. |
узыхо́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узыхо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узыхо́джанне |
| Р. |
узыхо́джання |
| Д. |
узыхо́джанню |
| В. |
узыхо́джанне |
| Т. |
узыхо́джаннем |
| М. |
узыхо́джанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узыхо́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узыхо́джу |
узыхо́дзім |
| 2-я ас. |
узыхо́дзіш |
узыхо́дзіце |
| 3-я ас. |
узыхо́дзіць |
узыхо́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
узыхо́дзіў |
узыхо́дзілі |
| ж. |
узыхо́дзіла |
| н. |
узыхо́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узыхо́дзь |
узыхо́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узыхо́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узыхо́дзячы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узыхо́дзячы |
узыхо́дзячая |
узыхо́дзячае |
узыхо́дзячыя |
| Р. |
узыхо́дзячага |
узыхо́дзячай узыхо́дзячае |
узыхо́дзячага |
узыхо́дзячых |
| Д. |
узыхо́дзячаму |
узыхо́дзячай |
узыхо́дзячаму |
узыхо́дзячым |
| В. |
узыхо́дзячы узыхо́дзячага |
узыхо́дзячую |
узыхо́дзячае |
узыхо́дзячыя |
| Т. |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячай узыхо́дзячаю |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячымі |
| М. |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячай |
узыхо́дзячым |
узыхо́дзячых |
Крыніцы:
krapivabr2012.
узыхо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узыхо́дны |
узыхо́дная |
узыхо́днае |
узыхо́дныя |
| Р. |
узыхо́днага |
узыхо́днай узыхо́днае |
узыхо́днага |
узыхо́дных |
| Д. |
узыхо́днаму |
узыхо́днай |
узыхо́днаму |
узыхо́дным |
| В. |
узыхо́дны (неадуш.) узыхо́днага (адуш.) |
узыхо́дную |
узыхо́днае |
узыхо́дныя (неадуш.) узыхо́дных (адуш.) |
| Т. |
узыхо́дным |
узыхо́днай узыхо́днаю |
узыхо́дным |
узыхо́днымі |
| М. |
узыхо́дным |
узыхо́днай |
узыхо́дным |
узыхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.