Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

кугі́кнуць

‘кугакнуць, кігікнуць (пра птушак), рохкнуць, папіскваючы (пра парасят)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кугі́кне кугі́кнуць
Прошлы час
м. кугі́кнуў кугі́кнулі
ж. кугі́кнула
н. кугі́кнула
Дзеепрыслоўе
прош. час кугі́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Куго́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Куго́ні
Р. Куго́нь
Куго́няў
Д. Куго́ням
В. Куго́ні
Т. Куго́нямі
М. Куго́нях

кугуа́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кугуа́р кугуа́ры
Р. кугуа́ра кугуа́раў
Д. кугуа́ру кугуа́рам
В. кугуа́ра кугуа́раў
Т. кугуа́рам кугуа́рамі
М. кугуа́ры кугуа́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кугу́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кугу́канне
Р. кугу́кання
Д. кугу́канню
В. кугу́канне
Т. кугу́каннем
М. кугу́канні

Крыніцы: piskunou2012.

кугу́каць

‘кугакаць (пра саву)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кугу́каю кугу́каем
2-я ас. кугу́каеш кугу́каеце
3-я ас. кугу́кае кугу́каюць
Прошлы час
м. кугу́каў кугу́калі
ж. кугу́кала
н. кугу́кала
Загадны лад
2-я ас. кугу́кай кугу́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кугу́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

кугу́кнуць

‘кугакнуць (пра саву)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кугу́кне кугу́кнуць
Прошлы час
м. кугу́кнуў кугу́кнулі
ж. кугу́кнула
н. кугу́кнула
Дзеепрыслоўе
прош. час кугу́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Ку́давічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́давічы
Р. Ку́давіч
Ку́давічаў
Д. Ку́давічам
В. Ку́давічы
Т. Ку́давічамі
М. Ку́давічах

Куда́ева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Куда́ева
Р. Куда́ева
Д. Куда́еву
В. Куда́ева
Т. Куда́евам
М. Куда́еве

куда́ктанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. куда́ктанне
Р. куда́ктання
Д. куда́ктанню
В. куда́ктанне
Т. куда́ктаннем
М. куда́ктанні

Крыніцы: piskunou2012.

куда́ктаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куда́кчу куда́кчам
2-я ас. куда́кчаш куда́кчаце
3-я ас. куда́кча куда́кчуць
Прошлы час
м. куда́ктаў куда́кталі
ж. куда́ктала
н. куда́ктала
Загадны лад
2-я ас. куда́кчы куда́кчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час куда́кчучы

Крыніцы: piskunou2012.