кугі́кнуць
‘кугакнуць, кігікнуць (пра птушак), рохкнуць, папіскваючы (пра парасят)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
кугі́кне |
кугі́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
кугі́кнуў |
кугі́кнулі |
| ж. |
кугі́кнула |
| н. |
кугі́кнула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
кугі́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Куго́ні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Куго́ні |
| Р. |
Куго́нь Куго́няў |
| Д. |
Куго́ням |
| В. |
Куго́ні |
| Т. |
Куго́нямі |
| М. |
Куго́нях |
кугуа́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кугуа́р |
кугуа́ры |
| Р. |
кугуа́ра |
кугуа́раў |
| Д. |
кугуа́ру |
кугуа́рам |
| В. |
кугуа́ра |
кугуа́раў |
| Т. |
кугуа́рам |
кугуа́рамі |
| М. |
кугуа́ры |
кугуа́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кугу́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
кугу́канне |
| Р. |
кугу́кання |
| Д. |
кугу́канню |
| В. |
кугу́канне |
| Т. |
кугу́каннем |
| М. |
кугу́канні |
Крыніцы:
piskunou2012.
кугу́каць
‘кугакаць (пра саву)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кугу́каю |
кугу́каем |
| 2-я ас. |
кугу́каеш |
кугу́каеце |
| 3-я ас. |
кугу́кае |
кугу́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
кугу́каў |
кугу́калі |
| ж. |
кугу́кала |
| н. |
кугу́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
кугу́кай |
кугу́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
кугу́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
кугу́кнуць
‘кугакнуць (пра саву)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
кугу́кне |
кугу́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
кугу́кнуў |
кугу́кнулі |
| ж. |
кугу́кнула |
| н. |
кугу́кнула |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
кугу́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ку́давічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ку́давічы |
| Р. |
Ку́давіч Ку́давічаў |
| Д. |
Ку́давічам |
| В. |
Ку́давічы |
| Т. |
Ку́давічамі |
| М. |
Ку́давічах |
Куда́ева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Куда́ева |
| Р. |
Куда́ева |
| Д. |
Куда́еву |
| В. |
Куда́ева |
| Т. |
Куда́евам |
| М. |
Куда́еве |
куда́ктанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
куда́ктанне |
| Р. |
куда́ктання |
| Д. |
куда́ктанню |
| В. |
куда́ктанне |
| Т. |
куда́ктаннем |
| М. |
куда́ктанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
куда́ктаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
куда́кчу |
куда́кчам |
| 2-я ас. |
куда́кчаш |
куда́кчаце |
| 3-я ас. |
куда́кча |
куда́кчуць |
| Прошлы час |
| м. |
куда́ктаў |
куда́кталі |
| ж. |
куда́ктала |
| н. |
куда́ктала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
куда́кчы |
куда́кчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
куда́кчучы |
Крыніцы:
piskunou2012.