пазнішча́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазнішча́ны |
пазнішча́ная |
пазнішча́нае |
пазнішча́ныя |
Р. |
пазнішча́нага |
пазнішча́най пазнішча́нае |
пазнішча́нага |
пазнішча́ных |
Д. |
пазнішча́наму |
пазнішча́най |
пазнішча́наму |
пазнішча́ным |
В. |
пазнішча́ны (неадуш.) пазнішча́нага (адуш.) |
пазнішча́ную |
пазнішча́нае |
пазнішча́ныя (неадуш.) пазнішча́ных (адуш.) |
Т. |
пазнішча́ным |
пазнішча́най пазнішча́наю |
пазнішча́ным |
пазнішча́нымі |
М. |
пазнішча́ным |
пазнішча́най |
пазнішча́ным |
пазнішча́ных |
Кароткая форма: пазнішча́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
пазнішча́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазнішча́ю |
пазнішча́ем |
2-я ас. |
пазнішча́еш |
пазнішча́еце |
3-я ас. |
пазнішча́е |
пазнішча́юць |
Прошлы час |
м. |
пазнішча́ў |
пазнішча́лі |
ж. |
пазнішча́ла |
н. |
пазнішча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пазнішча́й |
пазнішча́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пазнішча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазно́гаць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазно́гаць |
пазно́гці |
Р. |
пазно́гця |
пазно́гцяў |
Д. |
пазно́гцю |
пазно́гцям |
В. |
пазно́гаць |
пазно́гці |
Т. |
пазно́гцем |
пазно́гцямі |
М. |
пазно́гці |
пазно́гцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазно́гцевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазно́гцевы |
пазно́гцевая |
пазно́гцевае |
пазно́гцевыя |
Р. |
пазно́гцевага |
пазно́гцевай пазно́гцевае |
пазно́гцевага |
пазно́гцевых |
Д. |
пазно́гцеваму |
пазно́гцевай |
пазно́гцеваму |
пазно́гцевым |
В. |
пазно́гцевы (неадуш.) пазно́гцевага (адуш.) |
пазно́гцевую |
пазно́гцевае |
пазно́гцевыя (неадуш.) пазно́гцевых (адуш.) |
Т. |
пазно́гцевым |
пазно́гцевай пазно́гцеваю |
пазно́гцевым |
пазно́гцевымі |
М. |
пазно́гцевым |
пазно́гцевай |
пазно́гцевым |
пазно́гцевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазно́гцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазно́гцік |
пазно́гцікі |
Р. |
пазно́гціка |
пазно́гцікаў |
Д. |
пазно́гціку |
пазно́гцікам |
В. |
пазно́гцік |
пазно́гцікі |
Т. |
пазно́гцікам |
пазно́гцікамі |
М. |
пазно́гціку |
пазно́гціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазно́сіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазно́шу |
пазно́сім |
2-я ас. |
пазно́сіш |
пазно́сіце |
3-я ас. |
пазно́сіць |
пазно́сяць |
Прошлы час |
м. |
пазно́сіў |
пазно́сілі |
ж. |
пазно́сіла |
н. |
пазно́сіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пазно́сь |
пазно́сьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пазно́сіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазно́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
пазно́та |
Р. |
пазно́ты |
Д. |
пазно́це |
В. |
пазно́ту |
Т. |
пазно́тай пазно́таю |
М. |
пазно́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазно́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазно́шаны |
пазно́шаная |
пазно́шанае |
пазно́шаныя |
Р. |
пазно́шанага |
пазно́шанай пазно́шанае |
пазно́шанага |
пазно́шаных |
Д. |
пазно́шанаму |
пазно́шанай |
пазно́шанаму |
пазно́шаным |
В. |
пазно́шаны пазно́шанага |
пазно́шаную |
пазно́шанае |
пазно́шаныя пазно́шаных |
Т. |
пазно́шаным |
пазно́шанай пазно́шанаю |
пазно́шаным |
пазно́шанымі |
М. |
пазно́шаным |
пазно́шанай |
пазно́шаным |
пазно́шаных |
Кароткая форма: пазно́шана.
Крыніцы:
dzsl2007.