пазно́гаць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пазно́гаць | пазно́гці | |
пазно́гця | пазно́гцяў | |
пазно́гцю | пазно́гцям | |
пазно́гаць | пазно́гці | |
пазно́гцем | пазно́гцямі | |
пазно́гці | пазно́гцях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)