пазно́гаць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пазно́гаць | пазно́гці | |
| пазно́гця | пазно́гцяў | |
| пазно́гцю | пазно́гцям | |
| пазно́гаць | пазно́гці | |
| пазно́гцем | пазно́гцямі | |
| пазно́гці | пазно́гцях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)