Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ваніто́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваніто́ўны ваніто́ўная ваніто́ўнае ваніто́ўныя
Р. ваніто́ўнага ваніто́ўнай
ваніто́ўнае
ваніто́ўнага ваніто́ўных
Д. ваніто́ўнаму ваніто́ўнай ваніто́ўнаму ваніто́ўным
В. ваніто́ўны (неадуш.)
ваніто́ўнага (адуш.)
ваніто́ўную ваніто́ўнае ваніто́ўныя (неадуш.)
ваніто́ўных (адуш.)
Т. ваніто́ўным ваніто́ўнай
ваніто́ўнаю
ваніто́ўным ваніто́ўнымі
М. ваніто́ўным ваніто́ўнай ваніто́ўным ваніто́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

вані́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. вані́ты
Р. вані́таў
Д. вані́там
В. вані́ты
Т. вані́тамі
М. вані́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ванку́вер

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ванку́вер
Р. Ванку́вера
Д. Ванку́веру
В. Ванку́вер
Т. Ванку́верам
М. Ванку́веры

ванку́верскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ванку́верскі ванку́верская ванку́верскае ванку́верскія
Р. ванку́верскага ванку́верскай
ванку́верскае
ванку́верскага ванку́верскіх
Д. ванку́верскаму ванку́верскай ванку́верскаму ванку́верскім
В. ванку́верскі (неадуш.)
ванку́верскага (адуш.)
ванку́верскую ванку́верскае ванку́верскія (неадуш.)
ванку́верскіх (адуш.)
Т. ванку́верскім ванку́верскай
ванку́верскаю
ванку́верскім ванку́верскімі
М. ванку́верскім ванку́верскай ванку́верскім ванку́верскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ва́нна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ва́нна ва́нны
Р. ва́нны ва́ннаў
Д. ва́нне ва́ннам
В. ва́нну ва́нны
Т. ва́ннай
ва́ннаю
ва́ннамі
М. ва́нне ва́ннах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ва́нначка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ва́нначка ва́нначкі
Р. ва́нначкі ва́нначак
Д. ва́нначцы ва́нначкам
В. ва́нначку ва́нначкі
Т. ва́нначкай
ва́нначкаю
ва́нначкамі
М. ва́нначцы ва́нначках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ва́нная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. ва́нная ва́нныя
Р. ва́ннай ва́нных
Д. ва́ннай ва́нным
В. ва́нную ва́нныя
Т. ва́ннай
ва́ннаю
ва́ннымі
М. ва́ннай ва́нных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

ва́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́нны ва́нная ва́ннае ва́нныя
Р. ва́ннага ва́ннай
ва́ннае
ва́ннага ва́нных
Д. ва́ннаму ва́ннай ва́ннаму ва́нным
В. ва́нны (неадуш.)
ва́ннага (адуш.)
ва́нную ва́ннае ва́нныя (неадуш.)
ва́нных (адуш.)
Т. ва́нным ва́ннай
ва́ннаю
ва́нным ва́ннымі
М. ва́нным ва́ннай ва́нным ва́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ва́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ва́нта ва́нты
Р. ва́нты ва́нтаў
Д. ва́нце ва́нтам
В. ва́нту ва́нты
Т. ва́нтай
ва́нтаю
ва́нтамі
М. ва́нце ва́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ва́нтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́нтавы ва́нтавая ва́нтавае ва́нтавыя
Р. ва́нтавага ва́нтавай
ва́нтавае
ва́нтавага ва́нтавых
Д. ва́нтаваму ва́нтавай ва́нтаваму ва́нтавым
В. ва́нтавы (неадуш.)
ва́нтавага (адуш.)
ва́нтавую ва́нтавае ва́нтавыя (неадуш.)
ва́нтавых (адуш.)
Т. ва́нтавым ва́нтавай
ва́нтаваю
ва́нтавым ва́нтавымі
М. ва́нтавым ва́нтавай ва́нтавым ва́нтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.