удратава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
удратава́ны |
удратава́ная |
удратава́нае |
удратава́ныя |
| Р. |
удратава́нага |
удратава́най удратава́нае |
удратава́нага |
удратава́ных |
| Д. |
удратава́наму |
удратава́най |
удратава́наму |
удратава́ным |
| В. |
удратава́ны (неадуш.) удратава́нага (адуш.) |
удратава́ную |
удратава́нае |
удратава́ныя (неадуш.) удратава́ных (адуш.) |
| Т. |
удратава́ным |
удратава́най удратава́наю |
удратава́ным |
удратава́нымі |
| М. |
удратава́ным |
удратава́най |
удратава́ным |
удратава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
удратава́ць
‘абвіць што-небудзь дротам’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удрату́ю |
удрату́ем |
| 2-я ас. |
удрату́еш |
удрату́еце |
| 3-я ас. |
удрату́е |
удрату́юць |
| Прошлы час |
| м. |
удратава́ў |
удратава́лі |
| ж. |
удратава́ла |
| н. |
удратава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
удрату́й |
удрату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
удратава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
удру́жваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удру́жваю |
удру́жваем |
| 2-я ас. |
удру́жваеш |
удру́жваеце |
| 3-я ас. |
удру́жвае |
удру́жваюць |
| Прошлы час |
| м. |
удру́жваў |
удру́жвалі |
| ж. |
удру́жвала |
| н. |
удру́жвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
удру́жвай |
удру́жвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
удру́жваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
удружы́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
удружу́ |
удру́жым |
| 2-я ас. |
удру́жыш |
удру́жыце |
| 3-я ас. |
удру́жыць |
удру́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
удружы́ў |
удружы́лі |
| ж. |
удружы́ла |
| н. |
удружы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
удружы́ |
удружы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
удружы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
удру́зг
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| удру́зг |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
удрукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
удрукава́ны |
удрукава́ная |
удрукава́нае |
удрукава́ныя |
| Р. |
удрукава́нага |
удрукава́най удрукава́нае |
удрукава́нага |
удрукава́ных |
| Д. |
удрукава́наму |
удрукава́най |
удрукава́наму |
удрукава́ным |
| В. |
удрукава́ны (неадуш.) удрукава́нага (адуш.) |
удрукава́ную |
удрукава́нае |
удрукава́ныя (неадуш.) удрукава́ных (адуш.) |
| Т. |
удрукава́ным |
удрукава́най удрукава́наю |
удрукава́ным |
удрукава́нымі |
| М. |
удрукава́ным |
удрукава́най |
удрукава́ным |
удрукава́ных |
Кароткая форма: удрукава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
удрукава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
удруку́ецца |
удруку́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
удрукава́ўся |
удрукава́ліся |
| ж. |
удрукава́лася |
| н. |
удрукава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.