удратава́ць

‘абвіць што-небудзь дротам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удрату́ю удрату́ем
2-я ас. удрату́еш удрату́еце
3-я ас. удрату́е удрату́юць
Прошлы час
м. удратава́ў удратава́лі
ж. удратава́ла
н. удратава́ла
Загадны лад
2-я ас. удрату́й удрату́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час удратава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)