Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

парацэ́рк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парацэ́рк парацэ́ркі
Р. парацэ́рка парацэ́ркаў
Д. парацэ́рку парацэ́ркам
В. парацэ́рк парацэ́ркі
Т. парацэ́ркам парацэ́ркамі
М. парацэ́рку парацэ́рках

Крыніцы: piskunou2012.

парацэтамо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. парацэтамо́л
Р. парацэтамо́лу
Д. парацэтамо́лу
В. парацэтамо́л
Т. парацэтамо́лам
М. парацэтамо́ле

Крыніцы: piskunou2012.

параця́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. параця́га
Р. параця́гі
Д. параця́зе
В. параця́гу
Т. параця́гай
параця́гаю
М. параця́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Парача́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Парача́ны
Р. Парача́н
Парача́наў
Д. Парача́нам
В. Парача́ны
Т. Парача́намі
М. Парача́нах

па́рачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́рачка па́рачкі
Р. па́рачкі па́рачак
Д. па́рачцы па́рачкам
В. па́рачку па́рачкі
Т. па́рачкай
па́рачкаю		 па́рачкамі
М. па́рачцы па́рачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996.

парачкава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. парачку́ю парачку́ем
2-я ас. парачку́еш парачку́еце
3-я ас. парачку́е парачку́юць
Прошлы час
м. парачкава́ў парачкава́лі
ж. парачкава́ла
н. парачкава́ла
Загадны лад
2-я ас. парачку́й парачку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час парачкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пара́ша

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пара́ша пара́шы
Р. пара́шы пара́ш
Д. пара́шы пара́шам
В. пара́шу пара́шы
Т. пара́шай
пара́шаю		 пара́шамі
М. пара́шы пара́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

параша́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. параша́ны параша́ная параша́нае параша́ныя
Р. параша́нага параша́най
параша́нае		 параша́нага параша́ных
Д. параша́наму параша́най параша́наму параша́ным
В. параша́ны
параша́нага		 параша́ную параша́нае параша́ныя
параша́ных
Т. параша́ным параша́най
параша́наю		 параша́ным параша́нымі
М. параша́ным параша́най параша́ным параша́ных

Крыніцы: dzsl2007.

параша́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. параша́ны параша́ная параша́нае параша́ныя
Р. параша́нага параша́най
параша́нае		 параша́нага параша́ных
Д. параша́наму параша́най параша́наму параша́ным
В. параша́ны
параша́нага		 параша́ную параша́нае параша́ныя
параша́ных
Т. параша́ным параша́най
параша́наю		 параша́ным параша́нымі
М. параша́ным параша́най параша́ным параша́ных

Кароткая форма: параша́на.

Крыніцы: dzsl2007.

парашаці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. парашачу́ парашаці́м
2-я ас. парашаці́ш парашаціце́
3-я ас. парашаці́ць парашаця́ць
Прошлы час
м. парашаці́ў парашаці́лі
ж. парашаці́ла
н. парашаці́ла
Загадны лад
2-я ас. парашаці́ парашаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час парашаці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.