парашаці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. парашачу́ парашаці́м
2-я ас. парашаці́ш парашаціце́
3-я ас. парашаці́ць парашаця́ць
Прошлы час
м. парашаці́ў парашаці́лі
ж. парашаці́ла
н. парашаці́ла
Загадны лад
2-я ас. парашаці́ парашаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час парашаці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)