Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
абвгдежзілмноруыя’

узру́шлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узру́шлівасць
Р. узру́шлівасці
Д. узру́шлівасці
В. узру́шлівасць
Т. узру́шлівасцю
М. узру́шлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

узру́шлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узру́шлівы узру́шлівая узру́шлівае узру́шлівыя
Р. узру́шлівага узру́шлівай
узру́шлівае		 узру́шлівага узру́шлівых
Д. узру́шліваму узру́шлівай узру́шліваму узру́шлівым
В. узру́шлівы (неадуш.)
узру́шлівага (адуш.)		 узру́шлівую узру́шлівае узру́шлівыя (неадуш.)
узру́шлівых (адуш.)
Т. узру́шлівым узру́шлівай
узру́шліваю		 узру́шлівым узру́шлівымі
М. узру́шлівым узру́шлівай узру́шлівым узру́шлівых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

узру́шна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узру́шна - -

Крыніцы: piskunou2012.

узру́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узру́шнасць
Р. узру́шнасці
Д. узру́шнасці
В. узру́шнасць
Т. узру́шнасцю
М. узру́шнасці

Крыніцы: piskunou2012.

узру́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узру́шны узру́шная узру́шнае узру́шныя
Р. узру́шнага узру́шнай
узру́шнае		 узру́шнага узру́шных
Д. узру́шнаму узру́шнай узру́шнаму узру́шным
В. узру́шны (неадуш.)
узру́шнага (адуш.)		 узру́шную узру́шнае узру́шныя (неадуш.)
узру́шных (адуш.)
Т. узру́шным узру́шнай
узру́шнаю		 узру́шным узру́шнымі
М. узру́шным узру́шнай узру́шным узру́шных

Крыніцы: piskunou2012.

узру́шыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узру́шуся узру́шымся
2-я ас. узру́шышся узру́шыцеся
3-я ас. узру́шыцца узру́шацца
Прошлы час
м. узру́шыўся узру́шыліся
ж. узру́шылася
н. узру́шылася
Загадны лад
2-я ас. узру́шся узру́шцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час узру́шыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узру́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узру́шу узру́шым
2-я ас. узру́шыш узру́шыце
3-я ас. узру́шыць узру́шаць
Прошлы час
м. узру́шыў узру́шылі
ж. узру́шыла
н. узру́шыла
Загадны лад
2-я ас. узру́ш узру́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час узру́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узрушэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узрушэ́нне
Р. узрушэ́ння
Д. узрушэ́нню
В. узрушэ́нне
Т. узрушэ́ннем
М. узрушэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узрывабяспе́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узрывабяспе́чнасць
Р. узрывабяспе́чнасці
Д. узрывабяспе́чнасці
В. узрывабяспе́чнасць
Т. узрывабяспе́чнасцю
М. узрывабяспе́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

узрывабяспе́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узрывабяспе́чны узрывабяспе́чная узрывабяспе́чнае узрывабяспе́чныя
Р. узрывабяспе́чнага узрывабяспе́чнай
узрывабяспе́чнае		 узрывабяспе́чнага узрывабяспе́чных
Д. узрывабяспе́чнаму узрывабяспе́чнай узрывабяспе́чнаму узрывабяспе́чным
В. узрывабяспе́чны (неадуш.)
узрывабяспе́чнага (адуш.)		 узрывабяспе́чную узрывабяспе́чнае узрывабяспе́чныя (неадуш.)
узрывабяспе́чных (адуш.)
Т. узрывабяспе́чным узрывабяспе́чнай
узрывабяспе́чнаю		 узрывабяспе́чным узрывабяспе́чнымі
М. узрывабяспе́чным узрывабяспе́чнай узрывабяспе́чным узрывабяспе́чных

Крыніцы: piskunou2012.