тэзаўра́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тэзаўра́тар |
тэзаўра́тары |
Р. |
тэзаўра́тара |
тэзаўра́тараў |
Д. |
тэзаўра́тару |
тэзаўра́тарам |
В. |
тэзаўра́тара |
тэзаўра́тараў |
Т. |
тэзаўра́тарам |
тэзаўра́тарамі |
М. |
тэзаўра́тару |
тэзаўра́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэзаўра́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэзаўра́цыя |
Р. |
тэзаўра́цыі |
Д. |
тэзаўра́цыі |
В. |
тэзаўра́цыю |
Т. |
тэзаўра́цыяй тэзаўра́цыяю |
М. |
тэзаўра́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэза́ўрус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тэза́ўрус |
тэза́ўрусы |
Р. |
тэза́ўруса |
тэза́ўрусаў |
Д. |
тэза́ўрусу |
тэза́ўрусам |
В. |
тэза́ўрус |
тэза́ўрусы |
Т. |
тэза́ўрусам |
тэза́ўрусамі |
М. |
тэза́ўрусе |
тэза́ўрусах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэза́ўрусны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тэза́ўрусны |
тэза́ўрусная |
тэза́ўруснае |
тэза́ўрусныя |
Р. |
тэза́ўруснага |
тэза́ўруснай тэза́ўруснае |
тэза́ўруснага |
тэза́ўрусных |
Д. |
тэза́ўруснаму |
тэза́ўруснай |
тэза́ўруснаму |
тэза́ўрусным |
В. |
тэза́ўрусны (неадуш.) тэза́ўруснага (адуш.) |
тэза́ўрусную |
тэза́ўруснае |
тэза́ўрусныя (неадуш.) тэза́ўрусных (адуш.) |
Т. |
тэза́ўрусным |
тэза́ўруснай тэза́ўруснаю |
тэза́ўрусным |
тэза́ўруснымі |
М. |
тэза́ўрусным |
тэза́ўруснай |
тэза́ўрусным |
тэза́ўрусных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
тэ́зіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тэ́зіс |
тэ́зісы |
Р. |
тэ́зіса |
тэ́зісаў |
Д. |
тэ́зісу |
тэ́зісам |
В. |
тэ́зіс |
тэ́зісы |
Т. |
тэ́зісам |
тэ́зісамі |
М. |
тэ́зісе |
тэ́зісах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэ́зісна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
тэ́зісна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
тэ́зіснасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэ́зіснасць |
Р. |
тэ́зіснасці |
Д. |
тэ́зіснасці |
В. |
тэ́зіснасць |
Т. |
тэ́зіснасцю |
М. |
тэ́зіснасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
тэ́зісны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тэ́зісны |
тэ́зісная |
тэ́зіснае |
тэ́зісныя |
Р. |
тэ́зіснага |
тэ́зіснай тэ́зіснае |
тэ́зіснага |
тэ́зісных |
Д. |
тэ́зіснаму |
тэ́зіснай |
тэ́зіснаму |
тэ́зісным |
В. |
тэ́зісны (неадуш.) тэ́зіснага (адуш.) |
тэ́зісную |
тэ́зіснае |
тэ́зісныя (неадуш.) тэ́зісных (адуш.) |
Т. |
тэ́зісным |
тэ́зіснай тэ́зіснаю |
тэ́зісным |
тэ́зіснымі |
М. |
тэ́зісным |
тэ́зіснай |
тэ́зісным |
тэ́зісных |
Іншыя варыянты:
тэзі́сны.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тэзі́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тэзі́сны |
тэзі́сная |
тэзі́снае |
тэзі́сныя |
Р. |
тэзі́снага |
тэзі́снай тэзі́снае |
тэзі́снага |
тэзі́сных |
Д. |
тэзі́снаму |
тэзі́снай |
тэзі́снаму |
тэзі́сным |
В. |
тэзі́сны (неадуш.) |
тэзі́сную |
тэзі́снае |
тэзі́сныя (неадуш.) |
Т. |
тэзі́сным |
тэзі́снай тэзі́снаю |
тэзі́сным |
тэзі́снымі |
М. |
тэзі́сным |
тэзі́снай |
тэзі́сным |
тэзі́сных |
Іншыя варыянты:
тэ́зісны.
Крыніцы:
prym2009.
тэі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэі́зм |
Р. |
тэі́зму |
Д. |
тэі́зму |
В. |
тэі́зм |
Т. |
тэі́змам |
М. |
тэі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.