тэзаўра́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэзаўра́тар | тэзаўра́тары | |
тэзаўра́тара | тэзаўра́тараў | |
тэзаўра́тару | тэзаўра́тарам | |
тэзаўра́тара | тэзаўра́тараў | |
тэзаўра́тарам | тэзаўра́тарамі | |
тэзаўра́тару | тэзаўра́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)