Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

свая́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. свая́к сваякі́
Р. сваяка́ сваяко́ў
Д. сваяку́ сваяка́м
В. сваяка́ сваяко́ў
Т. сваяко́м сваяка́мі
М. сваяку́ сваяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свая́кіня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. свая́кіня свая́кіні
Р. свая́кіні свая́кінь
Д. свая́кіні свая́кіням
В. свая́кіню свая́кінь
Т. свая́кіняй
свая́кіняю
свая́кінямі
М. свая́кіні свая́кінях

Крыніцы: piskunou2012.

сваяко́штны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сваяко́штны сваяко́штная сваяко́штнае сваяко́штныя
Р. сваяко́штнага сваяко́штнай
сваяко́штнае
сваяко́штнага сваяко́штных
Д. сваяко́штнаму сваяко́штнай сваяко́штнаму сваяко́штным
В. сваяко́штны (неадуш.)
сваяко́штнага (адуш.)
сваяко́штную сваяко́штнае сваяко́штныя (неадуш.)
сваяко́штных (адуш.)
Т. сваяко́штным сваяко́штнай
сваяко́штнаю
сваяко́штным сваяко́штнымі
М. сваяко́штным сваяко́штнай сваяко́штным сваяко́штных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

сваямо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сваямо́ўны сваямо́ўная сваямо́ўнае сваямо́ўныя
Р. сваямо́ўнага сваямо́ўнай
сваямо́ўнае
сваямо́ўнага сваямо́ўных
Д. сваямо́ўнаму сваямо́ўнай сваямо́ўнаму сваямо́ўным
В. сваямо́ўны (неадуш.)
сваямо́ўнага (адуш.)
сваямо́ўную сваямо́ўнае сваямо́ўныя (неадуш.)
сваямо́ўных (адуш.)
Т. сваямо́ўным сваямо́ўнай
сваямо́ўнаю
сваямо́ўным сваямо́ўнымі
М. сваямо́ўным сваямо́ўнай сваямо́ўным сваямо́ўных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Свая́тычы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Свая́тычы
Р. Свая́тыч
Свая́тычаў
Д. Свая́тычам
В. Свая́тычы
Т. Свая́тычамі
М. Свая́тычах

сваяўство́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сваяўство́
Р. сваяўства́
Д. сваяўству́
В. сваяўство́
Т. сваяўство́м
М. сваяўстве́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свая́цкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. свая́цкасць
Р. свая́цкасці
Д. свая́цкасці
В. свая́цкасць
Т. свая́цкасцю
М. свая́цкасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свая́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свая́цкі свая́цкая свая́цкае свая́цкія
Р. свая́цкага свая́цкай
свая́цкае
свая́цкага свая́цкіх
Д. свая́цкаму свая́цкай свая́цкаму свая́цкім
В. свая́цкі (неадуш.)
свая́цкага (адуш.)
свая́цкую свая́цкае свая́цкія (неадуш.)
свая́цкіх (адуш.)
Т. свая́цкім свая́цкай
свая́цкаю
свая́цкім свая́цкімі
М. свая́цкім свая́цкай свая́цкім свая́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свая́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. свая́цтва
Р. свая́цтва
Д. свая́цтву
В. свая́цтва
Т. свая́цтвам
М. свая́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

свая́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. свая́чка свая́чкі
Р. свая́чкі свая́чак
Д. свая́чцы свая́чкам
В. свая́чку свая́чак
Т. свая́чкай
свая́чкаю
свая́чкамі
М. свая́чцы свая́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.