сваямо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сваямо́ўны сваямо́ўная сваямо́ўнае сваямо́ўныя
Р. сваямо́ўнага сваямо́ўнай
сваямо́ўнае		 сваямо́ўнага сваямо́ўных
Д. сваямо́ўнаму сваямо́ўнай сваямо́ўнаму сваямо́ўным
В. сваямо́ўны (неадуш.)
сваямо́ўнага (адуш.)		 сваямо́ўную сваямо́ўнае сваямо́ўныя (неадуш.)
сваямо́ўных (адуш.)
Т. сваямо́ўным сваямо́ўнай
сваямо́ўнаю		 сваямо́ўным сваямо́ўнымі
М. сваямо́ўным сваямо́ўнай сваямо́ўным сваямо́ўных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)