пя́рнуць
‘моцна ўдарыць, выцяць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пя́рну |
пя́рнем |
| 2-я ас. |
пя́рнеш |
пя́рнеце |
| 3-я ас. |
пя́рне |
пя́рнуць |
| Прошлы час |
| м. |
пя́рнуў |
пя́рнулі |
| ж. |
пя́рнула |
| н. |
пя́рнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пя́рні |
пя́рніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пя́рнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пяро́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пяро́ |
пёры пяры́ |
| Р. |
пяра́ |
пёраў |
| Д. |
пяру́ |
пёрам |
| В. |
пяро́ |
пёры пяры́ |
| Т. |
пяро́м |
пёрамі |
| М. |
пяры́ |
пёрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пяро́йдзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пяро́йдзены |
пяро́йдзеная |
пяро́йдзенае |
пяро́йдзеныя |
| Р. |
пяро́йдзенага |
пяро́йдзенай пяро́йдзенае |
пяро́йдзенага |
пяро́йдзеных |
| Д. |
пяро́йдзенаму |
пяро́йдзенай |
пяро́йдзенаму |
пяро́йдзеным |
| В. |
пяро́йдзены (неадуш.) пяро́йдзенага (адуш.) |
пяро́йдзеную |
пяро́йдзенае |
пяро́йдзеныя (неадуш.) пяро́йдзеных (адуш.) |
| Т. |
пяро́йдзеным |
пяро́йдзенай пяро́йдзенаю |
пяро́йдзеным |
пяро́йдзенымі |
| М. |
пяро́йдзеным |
пяро́йдзенай |
пяро́йдзеным |
пяро́йдзеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
пяро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пяро́ўка |
пяро́ўкі |
| Р. |
пяро́ўкі |
пяро́вак |
| Д. |
пяро́ўцы |
пяро́ўкам |
| В. |
пяро́ўку |
пяро́ўкі |
| Т. |
пяро́ўкай пяро́ўкаю |
пяро́ўкамі |
| М. |
пяро́ўцы |
пяро́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Пяро́ўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Пяро́ўцы |
| Р. |
Пяро́ўцаў |
| Д. |
Пяро́ўцам |
| В. |
Пяро́ўцы |
| Т. |
Пяро́ўцамі |
| М. |
Пяро́ўцах |
Пяро́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Пяро́ўшчына |
| Р. |
Пяро́ўшчыны |
| Д. |
Пяро́ўшчыне |
| В. |
Пяро́ўшчыну |
| Т. |
Пяро́ўшчынай Пяро́ўшчынаю |
| М. |
Пяро́ўшчыне |
пярсцё́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пярсцё́нак |
пярсцё́нкі |
| Р. |
пярсцё́нка |
пярсцё́нкаў |
| Д. |
пярсцё́нку |
пярсцё́нкам |
| В. |
пярсцё́нак |
пярсцё́нкі |
| Т. |
пярсцё́нкам |
пярсцё́нкамі |
| М. |
пярсцё́нку |
пярсцё́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.