пя́рнуць
‘моцна ўдарыць, выцяць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пя́рну | пя́рнем | |
| пя́рнеш | пя́рнеце | |
| пя́рне | пя́рнуць | |
| Прошлы час | ||
| пя́рнуў | пя́рнулі | |
| пя́рнула | ||
| пя́рнула | ||
| Загадны лад | ||
| пя́рні | пя́рніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пя́рнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)