зысці́ся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зыду́ся |
зы́дземся |
2-я ас. |
зы́дзешся |
зы́дзецеся |
3-я ас. |
зы́дзецца |
зы́дуцца |
Прошлы час |
м. |
зышо́ўся |
зышлі́ся |
ж. |
зышла́ся |
н. |
зышло́ся |
Загадны лад |
2-я ас. |
зыдзі́ся |
зыдзі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зышо́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зы́ўкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зы́ўкае |
зы́ўкаюць |
Прошлы час |
м. |
зы́ўкаў |
зы́ўкалі |
ж. |
зы́ўкала |
н. |
зы́ўкала |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зы́ўкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зы́ўкнуць
‘утвараць характэрны гук (пра кулю)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зы́ўкне |
зы́ўкнуць |
Прошлы час |
м. |
зы́ўкнуў |
зы́ўкнулі |
ж. |
зы́ўкнула |
н. |
зы́ўкнула |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зы́ўкнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зыхо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зыхо́д |
Р. |
зыхо́ду |
Д. |
зыхо́ду |
В. |
зыхо́д |
Т. |
зыхо́дам |
М. |
зыхо́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зыхо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зыхо́джанне |
зыхо́джанні |
Р. |
зыхо́джання |
зыхо́джанняў |
Д. |
зыхо́джанню |
зыхо́джанням |
В. |
зыхо́джанне |
зыхо́джанні |
Т. |
зыхо́джаннем |
зыхо́джаннямі |
М. |
зыхо́джанні |
зыхо́джаннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
зыхо́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зыхо́джу |
зыхо́дзім |
2-я ас. |
зыхо́дзіш |
зыхо́дзіце |
3-я ас. |
зыхо́дзіць |
зыхо́дзяць |
Прошлы час |
м. |
зыхо́дзіў |
зыхо́дзілі |
ж. |
зыхо́дзіла |
н. |
зыхо́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зыхо́дзь |
зыхо́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зыхо́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зыхо́дзячы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зыхо́дзячы |
зыхо́дзячая |
зыхо́дзячае |
зыхо́дзячыя |
Р. |
зыхо́дзячага |
зыхо́дзячай зыхо́дзячае |
зыхо́дзячага |
зыхо́дзячых |
Д. |
зыхо́дзячаму |
зыхо́дзячай |
зыхо́дзячаму |
зыхо́дзячым |
В. |
зыхо́дзячы (неадуш.) зыхо́дзячага (адуш.) |
зыхо́дзячую |
зыхо́дзячае |
зыхо́дзячыя (неадуш.) зыхо́дзячых (адуш.) |
Т. |
зыхо́дзячым |
зыхо́дзячай зыхо́дзячаю |
зыхо́дзячым |
зыхо́дзячымі |
М. |
зыхо́дзячым |
зыхо́дзячай |
зыхо́дзячым |
зыхо́дзячых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
зыхо́дзячы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зыхо́дзячы |
зыхо́дзячая |
зыхо́дзячае |
зыхо́дзячыя |
Р. |
зыхо́дзячага |
зыхо́дзячай зыхо́дзячае |
зыхо́дзячага |
зыхо́дзячых |
Д. |
зыхо́дзячаму |
зыхо́дзячай |
зыхо́дзячаму |
зыхо́дзячым |
В. |
зыхо́дзячы (неадуш.) зыхо́дзячага (адуш.) |
зыхо́дзячую |
зыхо́дзячае |
зыхо́дзячыя (неадуш.) зыхо́дзячых (адуш.) |
Т. |
зыхо́дзячым |
зыхо́дзячай зыхо́дзячаю |
зыхо́дзячым |
зыхо́дзячымі |
М. |
зыхо́дзячым |
зыхо́дзячай |
зыхо́дзячым |
зыхо́дзячых |
Кароткая форма: зыхо́дзяча.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
зыхо́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зыхо́дна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
зыхо́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зыхо́днік |
зыхо́днікі |
Р. |
зыхо́дніка |
зыхо́днікаў |
Д. |
зыхо́дніку |
зыхо́днікам |
В. |
зыхо́днік |
зыхо́днікі |
Т. |
зыхо́днікам |
зыхо́днікамі |
М. |
зыхо́дніку |
зыхо́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.