зыхо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| зыхо́джанне | зыхо́джанні | |
| зыхо́джання | зыхо́джанняў | |
| зыхо́джанню | зыхо́джанням | |
| зыхо́джанне | зыхо́джанні | |
| зыхо́джаннем | зыхо́джаннямі | |
| зыхо́джанні | зыхо́джаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)