зыхо́дзячы
прыметнік, адносны
| зыхо́дзячы | зыхо́дзячая | зыхо́дзячае | зыхо́дзячыя | |
| зыхо́дзячага | зыхо́дзячай зыхо́дзячае |
зыхо́дзячага | зыхо́дзячых | |
| зыхо́дзячаму | зыхо́дзячай | зыхо́дзячаму | зыхо́дзячым | |
| зыхо́дзячы ( зыхо́дзячага ( |
зыхо́дзячую | зыхо́дзячае | зыхо́дзячыя ( зыхо́дзячых ( |
|
| зыхо́дзячым | зыхо́дзячай зыхо́дзячаю |
зыхо́дзячым | зыхо́дзячымі | |
| зыхо́дзячым | зыхо́дзячай | зыхо́дзячым | зыхо́дзячых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)