Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеёіоруыэя

змані́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зманю́ зма́нім
2-я ас. зма́ніш зма́ніце
3-я ас. зма́ніць зма́няць
Прошлы час
м. змані́ў змані́лі
ж. змані́ла
н. змані́ла
Загадны лад
2-я ас. змані́ змані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час змані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зма́нкам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зма́нкам - -

Крыніцы: piskunou2012.

зма́нліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
зма́нліва зма́нлівей -

Крыніцы: piskunou2012.

зма́нлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зма́нлівасць
Р. зма́нлівасці
Д. зма́нлівасці
В. зма́нлівасць
Т. зма́нлівасцю
М. зма́нлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зма́нлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зма́нлівы зма́нлівая зма́нлівае зма́нлівыя
Р. зма́нлівага зма́нлівай
зма́нлівае		 зма́нлівага зма́нлівых
Д. зма́нліваму зма́нлівай зма́нліваму зма́нлівым
В. зма́нлівы (неадуш.)
зма́нлівага (адуш.)		 зма́нлівую зма́нлівае зма́нлівыя (неадуш.)
зма́нлівых (адуш.)
Т. зма́нлівым зма́нлівай
зма́нліваю		 зма́нлівым зма́нлівымі
М. зма́нлівым зма́нлівай зма́нлівым зма́нлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зма́нна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зма́нна - -

Крыніцы: piskunou2012.

зма́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зма́ннасць
Р. зма́ннасці
Д. зма́ннасці
В. зма́ннасць
Т. зма́ннасцю
М. зма́ннасці

Крыніцы: piskunou2012.

зма́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зма́нны зма́нная зма́ннае зма́нныя
Р. зма́ннага зма́ннай
зма́ннае		 зма́ннага зма́нных
Д. зма́ннаму зма́ннай зма́ннаму зма́нным
В. зма́нны (неадуш.)
зма́ннага (адуш.)		 зма́нную зма́ннае зма́нныя (неадуш.)
зма́нных (адуш.)
Т. зма́нным зма́ннай
зма́ннаю		 зма́нным зма́ннымі
М. зма́нным зма́ннай зма́нным зма́нных

Крыніцы: piskunou2012.

зманта́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зманта́чаны зманта́чаная зманта́чанае зманта́чаныя
Р. зманта́чанага зманта́чанай
зманта́чанае		 зманта́чанага зманта́чаных
Д. зманта́чанаму зманта́чанай зманта́чанаму зманта́чаным
В. зманта́чаны (неадуш.)
зманта́чанага (адуш.)		 зманта́чаную зманта́чанае зманта́чаныя (неадуш.)
зманта́чаных (адуш.)
Т. зманта́чаным зманта́чанай
зманта́чанаю		 зманта́чаным зманта́чанымі
М. зманта́чаным зманта́чанай зманта́чаным зманта́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

зманта́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зманта́чаны зманта́чаная зманта́чанае зманта́чаныя
Р. зманта́чанага зманта́чанай
зманта́чанае		 зманта́чанага зманта́чаных
Д. зманта́чанаму зманта́чанай зманта́чанаму зманта́чаным
В. зманта́чаны (неадуш.)
зманта́чанага (адуш.)		 зманта́чаную зманта́чанае зманта́чаныя (неадуш.)
зманта́чаных (адуш.)
Т. зманта́чаным зманта́чанай
зманта́чанаю		 зманта́чаным зманта́чанымі
М. зманта́чаным зманта́чанай зманта́чаным зманта́чаных

Крыніцы: piskunou2012.