аўрэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аўрэ́ю |
аўрэ́ем |
2-я ас. |
аўрэ́еш |
аўрэ́еце |
3-я ас. |
аўрэ́е |
аўрэ́юць |
Прошлы час |
м. |
аўрэ́ў |
аўрэ́лі |
ж. |
аўрэ́ла |
н. |
аўрэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аўрэ́й |
аўрэ́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аўрэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўсадзё́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўсадзё́рка |
аўсадзё́ркі |
Р. |
аўсадзё́ркі |
аўсадзё́рак |
Д. |
аўсадзё́рцы |
аўсадзё́ркам |
В. |
аўсадзё́рку |
аўсадзё́ркі |
Т. |
аўсадзё́ркай аўсадзё́ркаю |
аўсадзё́ркамі |
М. |
аўсадзё́рцы |
аўсадзё́рках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўсалушчы́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўсалушчы́льнік |
аўсалушчы́льнікі |
Р. |
аўсалушчы́льніка |
аўсалушчы́льнікаў |
Д. |
аўсалушчы́льніку |
аўсалушчы́льнікам |
В. |
аўсалушчы́льнік |
аўсалушчы́льнікі |
Т. |
аўсалушчы́льнікам |
аўсалушчы́льнікамі |
М. |
аўсалушчы́льніку |
аўсалушчы́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўсасушы́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўсасушы́лка |
аўсасушы́лкі |
Р. |
аўсасушы́лкі |
аўсасушы́лак |
Д. |
аўсасушы́лцы |
аўсасушы́лкам |
В. |
аўсасушы́лку |
аўсасушы́лкі |
Т. |
аўсасушы́лкай аўсасушы́лкаю |
аўсасушы́лкамі |
М. |
аўсасушы́лцы |
аўсасушы́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аўсва́йс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўсва́йс |
аўсва́йсы |
Р. |
аўсва́йсу |
аўсва́йсаў |
Д. |
аўсва́йсу |
аўсва́йсам |
В. |
аўсва́йс |
аўсва́йсы |
Т. |
аўсва́йсам |
аўсва́йсамі |
М. |
аўсва́йсе |
аўсва́йсах |
Аўсе́ева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Аўсе́ева |
Р. |
Аўсе́ева |
Д. |
Аўсе́еву |
В. |
Аўсе́ева |
Т. |
Аўсе́евам |
М. |
Аўсе́еве |
Аўсе́лева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Аўсе́лева |
Р. |
Аўсе́лева |
Д. |
Аўсе́леву |
В. |
Аўсе́лева |
Т. |
Аўсе́левам |
М. |
Аўсе́леве |
Аўсі́мавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Аўсі́мавічы |
Р. |
Аўсі́мавіч Аўсі́мавічаў |
Д. |
Аўсі́мавічам |
В. |
Аўсі́мавічы |
Т. |
Аўсі́мавічамі |
М. |
Аўсі́мавічах |
аўсі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аўсі́на |
аўсі́ны |
Р. |
аўсі́ны |
аўсі́н |
Д. |
аўсі́не |
аўсі́нам |
В. |
аўсі́ну |
аўсі́ны |
Т. |
аўсі́най аўсі́наю |
аўсі́намі |
М. |
аўсі́не |
аўсі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Аўсі́шча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Аўсі́шча |
Р. |
Аўсі́шча |
Д. |
Аўсі́шчу |
В. |
Аўсі́шча |
Т. |
Аўсі́шчам |
М. |
Аўсі́шчы |