аўрэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аўрэ́ю аўрэ́ем
2-я ас. аўрэ́еш аўрэ́еце
3-я ас. аўрэ́е аўрэ́юць
Прошлы час
м. аўрэ́ў аўрэ́лі
ж. аўрэ́ла
н. аўрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. аўрэ́й аўрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аўрэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)