тарнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тарнава́ны |
тарнава́ная |
тарнава́нае |
тарнава́ныя |
| Р. |
тарнава́нага |
тарнава́най тарнава́нае |
тарнава́нага |
тарнава́ных |
| Д. |
тарнава́наму |
тарнава́най |
тарнава́наму |
тарнава́ным |
| В. |
тарнава́ны (неадуш.) тарнава́нага (адуш.) |
тарнава́ную |
тарнава́нае |
тарнава́ныя (неадуш.) тарнава́ных (адуш.) |
| Т. |
тарнава́ным |
тарнава́най тарнава́наю |
тарнава́ным |
тарнава́нымі |
| М. |
тарнава́ным |
тарнава́най |
тарнава́ным |
тарнава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарнава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тарну́юся |
тарну́емся |
| 2-я ас. |
тарну́ешся |
тарну́ецеся |
| 3-я ас. |
тарну́ецца |
тарну́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
тарнава́ўся |
тарнава́ліся |
| ж. |
тарнава́лася |
| н. |
тарнава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тарну́йся |
тарну́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тарну́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарнава́ць
‘прымяняць што-небудзь; прыстасоўваць што-небудзь да чаго-небудзь; малаціць неразвязаныя снапы’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тарну́ю |
тарну́ем |
| 2-я ас. |
тарну́еш |
тарну́еце |
| 3-я ас. |
тарну́е |
тарну́юць |
| Прошлы час |
| м. |
тарнава́ў |
тарнава́лі |
| ж. |
тарнава́ла |
| н. |
тарнава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тарну́й |
тарну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тарну́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарна́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тарна́да |
тарна́да |
| Р. |
тарна́да |
тарна́да |
| Д. |
тарна́да |
тарна́да |
| В. |
тарна́да |
тарна́да |
| Т. |
тарна́да |
тарна́да |
| М. |
тарна́да |
тарна́да |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тарнамі́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тарнамі́д |
| Р. |
тарнамі́ду |
| Д. |
тарнамі́ду |
| В. |
тарнамі́д |
| Т. |
тарнамі́дам |
| М. |
тарнамі́дзе |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарна́рыя
‘лічынка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тарна́рыя |
| Р. |
тарна́рыі |
| Д. |
тарна́рыі |
| В. |
тарна́рыю |
| Т. |
тарна́рыяй тарна́рыяю |
| М. |
тарна́рыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
тарна́рыя
‘лічынка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тарна́рыя |
| Р. |
тарна́рыі |
| Д. |
тарна́рыі |
| В. |
тарна́рыю |
| Т. |
тарна́рыяй тарна́рыяю |
| М. |
тарна́рыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
та́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
та́рнік |
та́рнікі |
| Р. |
та́рніка |
та́рнікаў |
| Д. |
та́рніку |
та́рнікам |
| В. |
та́рніка |
та́рнікаў |
| Т. |
та́рнікам |
та́рнікамі |
| М. |
та́рніку |
та́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Тарно́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Тарно́ва |
| Р. |
Тарно́ва |
| Д. |
Тарно́ву |
| В. |
Тарно́ва |
| Т. |
Тарно́вам |
| М. |
Тарно́ве |