разапхну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разапхну́ты |
разапхну́тая |
разапхну́тае |
разапхну́тыя |
| Р. |
разапхну́тага |
разапхну́тай разапхну́тае |
разапхну́тага |
разапхну́тых |
| Д. |
разапхну́таму |
разапхну́тай |
разапхну́таму |
разапхну́тым |
| В. |
разапхну́ты (неадуш.) разапхну́тага (адуш.) |
разапхну́тую |
разапхну́тае |
разапхну́тыя (неадуш.) разапхну́тых (адуш.) |
| Т. |
разапхну́тым |
разапхну́тай разапхну́таю |
разапхну́тым |
разапхну́тымі |
| М. |
разапхну́тым |
разапхну́тай |
разапхну́тым |
разапхну́тых |
Кароткая форма: разапхну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разапхну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разапхну́ |
разапхнё́м |
| 2-я ас. |
разапхне́ш |
разапхняце́ |
| 3-я ас. |
разапхне́ |
разапхну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
разапхну́ў |
разапхну́лі |
| ж. |
разапхну́ла |
| н. |
разапхну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разапхні́ |
разапхні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разапхну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разара́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разара́льнік |
разара́льнікі |
| Р. |
разара́льніка |
разара́льнікаў |
| Д. |
разара́льніку |
разара́льнікам |
| В. |
разара́льніка |
разара́льнікаў |
| Т. |
разара́льнікам |
разара́льнікамі |
| М. |
разара́льніку |
разара́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
разара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разара́ны |
разара́ная |
разара́нае |
разара́ныя |
| Р. |
разара́нага |
разара́най разара́нае |
разара́нага |
разара́ных |
| Д. |
разара́наму |
разара́най |
разара́наму |
разара́ным |
| В. |
разара́ны (неадуш.) разара́нага (адуш.) |
разара́ную |
разара́нае |
разара́ныя (неадуш.) разара́ных (адуш.) |
| Т. |
разара́ным |
разара́най разара́наю |
разара́ным |
разара́нымі |
| М. |
разара́ным |
разара́най |
разара́ным |
разара́ных |
Кароткая форма: разара́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разара́юся |
разара́емся |
| 2-я ас. |
разара́ешся |
разара́ецеся |
| 3-я ас. |
разара́ецца |
разара́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
разара́ўся |
разара́ліся |
| ж. |
разара́лася |
| н. |
разара́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разара́йся |
разара́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разара́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разара́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разара́ю |
разара́ем |
| 2-я ас. |
разара́еш |
разара́еце |
| 3-я ас. |
разара́е |
разара́юць |
| Прошлы час |
| м. |
разара́ў |
разара́лі |
| ж. |
разара́ла |
| н. |
разара́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разара́й |
разара́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разара́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
разара́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разару́ |
разаро́м |
| 2-я ас. |
разарэ́ш |
разараце́ |
| 3-я ас. |
разарэ́ |
разару́ць |
| Прошлы час |
| м. |
разара́ў |
разара́лі |
| ж. |
разара́ла |
| н. |
разара́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разары́ |
разары́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разара́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
разарва́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разарва́насць |
| Р. |
разарва́насці |
| Д. |
разарва́насці |
| В. |
разарва́насць |
| Т. |
разарва́насцю |
| М. |
разарва́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.