разара́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
разара́льнік | разара́льнікі | |
разара́льніка | разара́льнікаў | |
разара́льніку | разара́льнікам | |
разара́льніка | разара́льнікаў | |
разара́льнікам | разара́льнікамі | |
разара́льніку | разара́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)