астранавіга́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
астранавіга́цыя |
| Р. |
астранавіга́цыі |
| Д. |
астранавіга́цыі |
| В. |
астранавіга́цыю |
| Т. |
астранавіга́цыяй
астранавіга́цыяю |
| М. |
астранавіга́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
астранамі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| астранамі́чна |
- |
- |
астранамі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
астранамі́чны |
астранамі́чная |
астранамі́чнае |
астранамі́чныя |
| Р. |
астранамі́чнага |
астранамі́чнай
астранамі́чнае |
астранамі́чнага |
астранамі́чных |
| Д. |
астранамі́чнаму |
астранамі́чнай |
астранамі́чнаму |
астранамі́чным |
| В. |
астранамі́чны (неадуш.)
астранамі́чнага (адуш.) |
астранамі́чную |
астранамі́чнае |
астранамі́чныя (неадуш.)
астранамі́чных (адуш.) |
| Т. |
астранамі́чным |
астранамі́чнай
астранамі́чнаю |
астранамі́чным |
астранамі́чнымі |
| М. |
астранамі́чным |
астранамі́чнай |
астранамі́чным |
астранамі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
астрана́ўт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
астрана́ўт |
астрана́ўты |
| Р. |
астрана́ўта |
астрана́ўтаў |
| Д. |
астрана́ўту |
астрана́ўтам |
| В. |
астрана́ўта |
астрана́ўтаў |
| Т. |
астрана́ўтам |
астрана́ўтамі |
| М. |
астрана́ўце |
астрана́ўтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
астрана́ўтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
астрана́ўтка |
астрана́ўткі |
| Р. |
астрана́ўткі |
астрана́ўтак |
| Д. |
астрана́ўтцы |
астрана́ўткам |
| В. |
астрана́ўтку |
астрана́ўтак |
| Т. |
астрана́ўткай
астрана́ўткаю |
астрана́ўткамі |
| М. |
астрана́ўтцы |
астрана́ўтках |
Крыніцы:
piskunou2012.
астрана́ўтыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
астрана́ўтыка |
| Р. |
астрана́ўтыкі |
| Д. |
астрана́ўтыцы |
| В. |
астрана́ўтыку |
| Т. |
астрана́ўтыкай
астрана́ўтыкаю |
| М. |
астрана́ўтыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
астранаўты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
астранаўты́чны |
астранаўты́чная |
астранаўты́чнае |
астранаўты́чныя |
| Р. |
астранаўты́чнага |
астранаўты́чнай
астранаўты́чнае |
астранаўты́чнага |
астранаўты́чных |
| Д. |
астранаўты́чнаму |
астранаўты́чнай |
астранаўты́чнаму |
астранаўты́чным |
| В. |
астранаўты́чны (неадуш.)
астранаўты́чнага (адуш.) |
астранаўты́чную |
астранаўты́чнае |
астранаўты́чныя (неадуш.)
астранаўты́чных (адуш.) |
| Т. |
астранаўты́чным |
астранаўты́чнай
астранаўты́чнаю |
астранаўты́чным |
астранаўты́чнымі |
| М. |
астранаўты́чным |
астранаўты́чнай |
астранаўты́чным |
астранаўты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Астра́не
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Астра́не |
| Р. |
Астра́нь
Астра́няў |
| Д. |
Астра́ням |
| В. |
Астра́не |
| Т. |
Астра́нямі |
| М. |
Астра́нях |
астрано́м
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
астрано́м |
астрано́мы |
| Р. |
астрано́ма |
астрано́маў |
| Д. |
астрано́му |
астрано́мам |
| В. |
астрано́ма |
астрано́маў |
| Т. |
астрано́мам |
астрано́мамі |
| М. |
астрано́ме |
астрано́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.