Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прагугня́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагугня́ю прагугня́ем
2-я ас. прагугня́еш прагугня́еце
3-я ас. прагугня́е прагугня́юць
Прошлы час
м. прагугня́ў прагугня́лі
ж. прагугня́ла
н. прагугня́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прагугня́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прагудзе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагуду́ прагудзі́м
2-я ас. прагудзі́ш прагудзіце́
3-я ас. прагудзі́ць прагудзя́ць
Прошлы час
м. прагудзе́ў прагудзе́лі
ж. прагудзе́ла
н. прагудзе́ла
Загадны лад
2-я ас. прагудзі́ прагудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагудзе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прагу́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагу́каю прагу́каем
2-я ас. прагу́каеш прагу́каеце
3-я ас. прагу́кае прагу́каюць
Прошлы час
м. прагу́каў прагу́калі
ж. прагу́кала
н. прагу́кала
Загадны лад
2-я ас. прагу́кай прагу́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагу́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прагука́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагука́ю прагука́ем
2-я ас. прагука́еш прагука́еце
3-я ас. прагука́е прагука́юць
Прошлы час
м. прагука́ў прагука́лі
ж. прагука́ла
н. прагука́ла
Загадны лад
2-я ас. прагука́й прагука́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагука́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прагукну́ць

‘вымавіць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагукну́ прагукнё́м
2-я ас. прагукне́ш прагукняце́
3-я ас. прагукне́ прагукну́ць
Прошлы час
м. прагукну́ў прагукну́лі
ж. прагукну́ла
н. прагукну́ла
Загадны лад
2-я ас. прагукні́ прагукні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагукну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прагу́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прагу́л прагу́лы
Р. прагу́лу прагу́лаў
Д. прагу́лу прагу́лам
В. прагу́л прагу́лы
Т. прагу́лам прагу́ламі
М. прагу́ле прагу́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прагу́лачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прагу́лачка прагу́лачкі
Р. прагу́лачкі прагу́лачак
Д. прагу́лачцы прагу́лачкам
В. прагу́лачку прагу́лачкі
Т. прагу́лачкай
прагу́лачкаю
прагу́лачкамі
М. прагу́лачцы прагу́лачках

Крыніцы: piskunou2012.

прагу́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прагу́лачны прагу́лачная прагу́лачнае прагу́лачныя
Р. прагу́лачнага прагу́лачнай
прагу́лачнае
прагу́лачнага прагу́лачных
Д. прагу́лачнаму прагу́лачнай прагу́лачнаму прагу́лачным
В. прагу́лачны (неадуш.)
прагу́лачнага (адуш.)
прагу́лачную прагу́лачнае прагу́лачныя (неадуш.)
прагу́лачных (адуш.)
Т. прагу́лачным прагу́лачнай
прагу́лачнаю
прагу́лачным прагу́лачнымі
М. прагу́лачным прагу́лачнай прагу́лачным прагу́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прагу́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прагу́лка прагу́лкі
Р. прагу́лкі прагу́лак
Д. прагу́лцы прагу́лкам
В. прагу́лку прагу́лкі
Т. прагу́лкай
прагу́лкаю
прагу́лкамі
М. прагу́лцы прагу́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прагу́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прагу́льванне
Р. прагу́львання
Д. прагу́льванню
В. прагу́льванне
Т. прагу́льваннем
М. прагу́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.