прагукну́ць
‘вымавіць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прагукну́ | прагукнё́м | |
| прагукне́ш | прагукняце́ | |
| прагукне́ | прагукну́ць | |
| Прошлы час | ||
| прагукну́ў | прагукну́лі | |
| прагукну́ла | ||
| прагукну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прагукні́ | прагукні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прагукну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)