прагука́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагука́ю прагука́ем
2-я ас. прагука́еш прагука́еце
3-я ас. прагука́е прагука́юць
Прошлы час
м. прагука́ў прагука́лі
ж. прагука́ла
н. прагука́ла
Загадны лад
2-я ас. прагука́й прагука́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагука́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)