прагугня́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагугня́ю прагугня́ем
2-я ас. прагугня́еш прагугня́еце
3-я ас. прагугня́е прагугня́юць
Прошлы час
м. прагугня́ў прагугня́лі
ж. прагугня́ла
н. прагугня́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прагугня́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)