прагудзе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагуду́ прагудзі́м
2-я ас. прагудзі́ш прагудзіце́
3-я ас. прагудзі́ць прагудзя́ць
Прошлы час
м. прагудзе́ў прагудзе́лі
ж. прагудзе́ла
н. прагудзе́ла
Загадны лад
2-я ас. прагудзі́ прагудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагудзе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)