прагрэ́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагрэ́ты |
прагрэ́тая |
прагрэ́тае |
прагрэ́тыя |
| Р. |
прагрэ́тага |
прагрэ́тай прагрэ́тае |
прагрэ́тага |
прагрэ́тых |
| Д. |
прагрэ́таму |
прагрэ́тай |
прагрэ́таму |
прагрэ́тым |
| В. |
прагрэ́ты (неадуш.) прагрэ́тага (адуш.) |
прагрэ́тую |
прагрэ́тае |
прагрэ́тыя (неадуш.) прагрэ́тых (адуш.) |
| Т. |
прагрэ́тым |
прагрэ́тай прагрэ́таю |
прагрэ́тым |
прагрэ́тымі |
| М. |
прагрэ́тым |
прагрэ́тай |
прагрэ́тым |
прагрэ́тых |
Кароткая форма: прагрэ́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прагрэ́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прагрэ́ў |
| Р. |
прагрэ́ву |
| Д. |
прагрэ́ву |
| В. |
прагрэ́ў |
| Т. |
прагрэ́вам |
| М. |
прагрэ́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прагрэ́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагрэ́юся |
прагрэ́емся |
| 2-я ас. |
прагрэ́ешся |
прагрэ́ецеся |
| 3-я ас. |
прагрэ́ецца |
прагрэ́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прагрэ́ўся |
прагрэ́ліся |
| ж. |
прагрэ́лася |
| н. |
прагрэ́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прагрэ́йся |
прагрэ́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прагрэ́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прагрэ́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагрэ́ю |
прагрэ́ем |
| 2-я ас. |
прагрэ́еш |
прагрэ́еце |
| 3-я ас. |
прагрэ́е |
прагрэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прагрэ́ў |
прагрэ́лі |
| ж. |
прагрэ́ла |
| н. |
прагрэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прагрэ́й |
прагрэ́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прагрэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прагуга́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагуга́ю |
прагуга́ем |
| 2-я ас. |
прагуга́еш |
прагуга́еце |
| 3-я ас. |
прагуга́е |
прагуга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прагуга́ў |
прагуга́лі |
| ж. |
прагуга́ла |
| н. |
прагуга́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прагуга́й |
прагуга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прагуга́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прагугні́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагугню́ |
прагугні́м |
| 2-я ас. |
прагугні́ш |
прагугніце́ |
| 3-я ас. |
прагугні́ць |
прагугня́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прагугні́ў |
прагугні́лі |
| ж. |
прагугні́ла |
| н. |
прагугні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прагугні́ |
прагугні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прагугні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прагугня́віць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагугня́ўлю |
прагугня́вім |
| 2-я ас. |
прагугня́віш |
прагугня́віце |
| 3-я ас. |
прагугня́віць |
прагугня́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
прагугня́віў |
прагугня́вілі |
| ж. |
прагугня́віла |
| н. |
прагугня́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прагугня́ў |
прагугня́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прагугня́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прагугня́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагугня́ўлены |
прагугня́ўленая |
прагугня́ўленае |
прагугня́ўленыя |
| Р. |
прагугня́ўленага |
прагугня́ўленай прагугня́ўленае |
прагугня́ўленага |
прагугня́ўленых |
| Д. |
прагугня́ўленаму |
прагугня́ўленай |
прагугня́ўленаму |
прагугня́ўленым |
| В. |
прагугня́ўлены (неадуш.) прагугня́ўленага (адуш.) |
прагугня́ўленую |
прагугня́ўленае |
прагугня́ўленыя (неадуш.) прагугня́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прагугня́ўленым |
прагугня́ўленай прагугня́ўленаю |
прагугня́ўленым |
прагугня́ўленымі |
| М. |
прагугня́ўленым |
прагугня́ўленай |
прагугня́ўленым |
прагугня́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
прагугня́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагугня́ўлены |
прагугня́ўленая |
прагугня́ўленае |
прагугня́ўленыя |
| Р. |
прагугня́ўленага |
прагугня́ўленай прагугня́ўленае |
прагугня́ўленага |
прагугня́ўленых |
| Д. |
прагугня́ўленаму |
прагугня́ўленай |
прагугня́ўленаму |
прагугня́ўленым |
| В. |
прагугня́ўлены (неадуш.) прагугня́ўленага (адуш.) |
прагугня́ўленую |
прагугня́ўленае |
прагугня́ўленыя (неадуш.) прагугня́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прагугня́ўленым |
прагугня́ўленай прагугня́ўленаю |
прагугня́ўленым |
прагугня́ўленымі |
| М. |
прагугня́ўленым |
прагугня́ўленай |
прагугня́ўленым |
прагугня́ўленых |
Кароткая форма: прагугня́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
прагугня́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагугню́ |
прагугні́м |
| 2-я ас. |
прагугні́ш |
прагугніце́ |
| 3-я ас. |
прагугні́ць |
прагугня́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прагугня́ў |
прагугня́лі |
| ж. |
прагугня́ла |
| н. |
прагугня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прагугні́ |
прагугні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прагугня́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.