прагугні́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагугню́ прагугні́м
2-я ас. прагугні́ш прагугніце́
3-я ас. прагугні́ць прагугня́ць
Прошлы час
м. прагугні́ў прагугні́лі
ж. прагугні́ла
н. прагугні́ла
Загадны лад
2-я ас. прагугні́ прагугні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагугні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)