прагугня́віць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагугня́ўлю прагугня́вім
2-я ас. прагугня́віш прагугня́віце
3-я ас. прагугня́віць прагугня́вяць
Прошлы час
м. прагугня́віў прагугня́вілі
ж. прагугня́віла
н. прагугня́віла
Загадны лад
2-я ас. прагугня́ў прагугня́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагугня́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)