прагуга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагуга́ю прагуга́ем
2-я ас. прагуга́еш прагуга́еце
3-я ас. прагуга́е прагуга́юць
Прошлы час
м. прагуга́ў прагуга́лі
ж. прагуга́ла
н. прагуга́ла
Загадны лад
2-я ас. прагуга́й прагуга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагуга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)