прагугня́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагугню́ прагугні́м
2-я ас. прагугні́ш прагугніце́
3-я ас. прагугні́ць прагугня́ць
Прошлы час
м. прагугня́ў прагугня́лі
ж. прагугня́ла
н. прагугня́ла
Загадны лад
2-я ас. прагугні́ прагугні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагугня́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)