Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

узно́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узно́с узно́сы
Р. узно́су узно́саў
Д. узно́су узно́сам
В. узно́с узно́сы
Т. узно́сам узно́самі
М. узно́се узно́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узно́сіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узно́шуся узно́сімся
2-я ас. узно́сішся узно́сіцеся
3-я ас. узно́сіцца узно́сяцца
Прошлы час
м. узно́сіўся узно́сіліся
ж. узно́сілася
н. узно́сілася
Дзеепрыслоўе
цяп. час узно́сячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узно́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узно́шу узно́сім
2-я ас. узно́сіш узно́сіце
3-я ас. узно́сіць узно́сяць
Прошлы час
м. узно́сіў узно́сілі
ж. узно́сіла
н. узно́сіла
Загадны лад
2-я ас. узно́сь узно́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узно́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Узно́снае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Узно́снае
Р. Узно́снага
Д. Узно́снаму
В. Узно́снае
Т. Узно́сным
М. Узно́сным

узно́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узно́сны узно́сная узно́снае узно́сныя
Р. узно́снага узно́снай
узно́снае
узно́снага узно́сных
Д. узно́снаму узно́снай узно́снаму узно́сным
В. узно́сны (неадуш.)
узно́снага (адуш.)
узно́сную узно́снае узно́сныя (неадуш.)
узно́сных (адуш.)
Т. узно́сным узно́снай
узно́снаю
узно́сным узно́снымі
М. узно́сным узно́снай узно́сным узно́сных

Крыніцы: piskunou2012.

узно́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узно́сны узно́сная узно́снае узно́сныя
Р. узно́снага узно́снай
узно́снае
узно́снага узно́сных
Д. узно́снаму узно́снай узно́снаму узно́сным
В. узно́сны (неадуш.)
узно́снага (адуш.)
узно́сную узно́снае узно́сныя (неадуш.)
узно́сных (адуш.)
Т. узно́сным узно́снай
узно́снаю
узно́сным узно́снымі
М. узно́сным узно́снай узно́сным узно́сных

Крыніцы: piskunou2012.

узно́ў

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узно́ў - -

Крыніцы: piskunou2012.

узно́ўкі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узно́ўкі - -

Крыніцы: piskunou2012.

узно́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узно́ўлены узно́ўленая узно́ўленае узно́ўленыя
Р. узно́ўленага узно́ўленай
узно́ўленае
узно́ўленага узно́ўленых
Д. узно́ўленаму узно́ўленай узно́ўленаму узно́ўленым
В. узно́ўлены (неадуш.)
узно́ўленага (адуш.)
узно́ўленую узно́ўленае узно́ўленыя (неадуш.)
узно́ўленых (адуш.)
Т. узно́ўленым узно́ўленай
узно́ўленаю
узно́ўленым узно́ўленымі
М. узно́ўленым узно́ўленай узно́ўленым узно́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узно́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узно́ўлены узно́ўленая узно́ўленае узно́ўленыя
Р. узно́ўленага узно́ўленай
узно́ўленае
узно́ўленага узно́ўленых
Д. узно́ўленаму узно́ўленай узно́ўленаму узно́ўленым
В. узно́ўлены (неадуш.)
узно́ўленага (адуш.)
узно́ўленую узно́ўленае узно́ўленыя (неадуш.)
узно́ўленых (адуш.)
Т. узно́ўленым узно́ўленай
узно́ўленаю
узно́ўленым узно́ўленымі
М. узно́ўленым узно́ўленай узно́ўленым узно́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.