Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
бгдіклнпрўхцю

Царкаві́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Царкаві́шча
Р. Царкаві́шча
Д. Царкаві́шчу
В. Царкаві́шча
Т. Царкаві́шчам
М. Царкаві́шчы

Царкаўля́не

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Царкаўля́не
Р. Царкаўля́н
Царкаўля́наў
Д. Царкаўля́нам
В. Царкаўля́не
Т. Царкаўля́намі
М. Царкаўля́нах

царква́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. царква́ цэ́рквы
царквы́
Р. царквы́ цэ́ркваў
Д. царкве́ цэ́рквам
В. царкву́ цэ́рквы
царквы́
Т. царкво́й
царкво́ю		 цэ́рквамі
М. царкве́ цэ́рквах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Царко́вішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Царко́вішча
Р. Царко́вішча
Д. Царко́вішчу
В. Царко́вішча
Т. Царко́вішчам
М. Царко́вішчы

Царко́ўе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Царко́ўе
Р. Царко́ўя
Д. Царко́ўю
В. Царко́ўе
Т. Царко́ўем
М. Царко́ўі

Царко́ўна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Царко́ўна
Р. Царко́ўна
Д. Царко́ўну
В. Царко́ўна
Т. Царко́ўнам
М. Царко́ўне

царкоўнапрыхо́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. царкоўнапрыхо́дскі царкоўнапрыхо́дская царкоўнапрыхо́дскае царкоўнапрыхо́дскія
Р. царкоўнапрыхо́дскага царкоўнапрыхо́дскай
царкоўнапрыхо́дскае		 царкоўнапрыхо́дскага царкоўнапрыхо́дскіх
Д. царкоўнапрыхо́дскаму царкоўнапрыхо́дскай царкоўнапрыхо́дскаму царкоўнапрыхо́дскім
В. царкоўнапрыхо́дскі (неадуш.)
царкоўнапрыхо́дскага (адуш.)		 царкоўнапрыхо́дскую царкоўнапрыхо́дскае царкоўнапрыхо́дскія (неадуш.)
царкоўнапрыхо́дскіх (адуш.)
Т. царкоўнапрыхо́дскім царкоўнапрыхо́дскай
царкоўнапрыхо́дскаю		 царкоўнапрыхо́дскім царкоўнапрыхо́дскімі
М. царкоўнапрыхо́дскім царкоўнапрыхо́дскай царкоўнапрыхо́дскім царкоўнапрыхо́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

царкоўнаславяні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. царкоўнаславяні́зм царкоўнаславяні́змы
Р. царкоўнаславяні́зма царкоўнаславяні́змаў
Д. царкоўнаславяні́зму царкоўнаславяні́змам
В. царкоўнаславяні́зм царкоўнаславяні́змы
Т. царкоўнаславяні́змам царкоўнаславяні́змамі
М. царкоўнаславяні́зме царкоўнаславяні́змах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

царкоўнаславя́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. царкоўнаславя́нскі царкоўнаславя́нская царкоўнаславя́нскае царкоўнаславя́нскія
Р. царкоўнаславя́нскага царкоўнаславя́нскай
царкоўнаславя́нскае		 царкоўнаславя́нскага царкоўнаславя́нскіх
Д. царкоўнаславя́нскаму царкоўнаславя́нскай царкоўнаславя́нскаму царкоўнаславя́нскім
В. царкоўнаславя́нскі (неадуш.)
царкоўнаславя́нскага (адуш.)		 царкоўнаславя́нскую царкоўнаславя́нскае царкоўнаславя́нскія (неадуш.)
царкоўнаславя́нскіх (адуш.)
Т. царкоўнаславя́нскім царкоўнаславя́нскай
царкоўнаславя́нскаю		 царкоўнаславя́нскім царкоўнаславя́нскімі
М. царкоўнаславя́нскім царкоўнаславя́нскай царкоўнаславя́нскім царкоўнаславя́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

царкоўнаслу́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. царкоўнаслу́жнік царкоўнаслу́жнікі
Р. царкоўнаслу́жніка царкоўнаслу́жнікаў
Д. царкоўнаслу́жніку царкоўнаслу́жнікам
В. царкоўнаслу́жніка царкоўнаслу́жнікаў
Т. царкоўнаслу́жнікам царкоўнаслу́жнікамі
М. царкоўнаслу́жніку царкоўнаслу́жніках

Крыніцы: piskunou2012.