царкоўнапрыхо́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. царкоўнапрыхо́дскі царкоўнапрыхо́дская царкоўнапрыхо́дскае царкоўнапрыхо́дскія
Р. царкоўнапрыхо́дскага царкоўнапрыхо́дскай
царкоўнапрыхо́дскае		 царкоўнапрыхо́дскага царкоўнапрыхо́дскіх
Д. царкоўнапрыхо́дскаму царкоўнапрыхо́дскай царкоўнапрыхо́дскаму царкоўнапрыхо́дскім
В. царкоўнапрыхо́дскі (неадуш.)
царкоўнапрыхо́дскага (адуш.)		 царкоўнапрыхо́дскую царкоўнапрыхо́дскае царкоўнапрыхо́дскія (неадуш.)
царкоўнапрыхо́дскіх (адуш.)
Т. царкоўнапрыхо́дскім царкоўнапрыхо́дскай
царкоўнапрыхо́дскаю		 царкоўнапрыхо́дскім царкоўнапрыхо́дскімі
М. царкоўнапрыхо́дскім царкоўнапрыхо́дскай царкоўнапрыхо́дскім царкоўнапрыхо́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)