Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзклнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

раўніна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. раўніна́
Р. раўніны́
Д. раўніне́
В. раўніну́
Т. раўніно́й
раўніно́ю
М. раўніне́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўні́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. раўні́нка
Р. раўні́нкі
Д. раўні́нцы
В. раўні́нку
Т. раўні́нкай
раўні́нкаю
М. раўні́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

раўні́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
раўні́нна - -

раўні́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. раўні́ннасць
Р. раўні́ннасці
Д. раўні́ннасці
В. раўні́ннасць
Т. раўні́ннасцю
М. раўні́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўні́нна-ўзго́рысты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўні́нна-ўзго́рысты раўні́нна-ўзго́рыстая раўні́нна-ўзго́рыстае раўні́нна-ўзго́рыстыя
Р. раўні́нна-ўзго́рыстага раўні́нна-ўзго́рыстай
раўні́нна-ўзго́рыстае		 раўні́нна-ўзго́рыстага раўні́нна-ўзго́рыстых
Д. раўні́нна-ўзго́рыстаму раўні́нна-ўзго́рыстай раўні́нна-ўзго́рыстаму раўні́нна-ўзго́рыстым
В. раўні́нна-ўзго́рысты (неадуш.)
раўні́нна-ўзго́рыстага (адуш.)		 раўні́нна-ўзго́рыстую раўні́нна-ўзго́рыстае раўні́нна-ўзго́рыстыя (неадуш.)
раўні́нна-ўзго́рыстых (адуш.)
Т. раўні́нна-ўзго́рыстым раўні́нна-ўзго́рыстай
раўні́нна-ўзго́рыстаю		 раўні́нна-ўзго́рыстым раўні́нна-ўзго́рыстымі
М. раўні́нна-ўзго́рыстым раўні́нна-ўзго́рыстай раўні́нна-ўзго́рыстым раўні́нна-ўзго́рыстых

Крыніцы: piskunou2012.

раўні́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўні́нны раўні́нная раўні́ннае раўні́нныя
Р. раўні́ннага раўні́ннай
раўні́ннае		 раўні́ннага раўні́нных
Д. раўні́ннаму раўні́ннай раўні́ннаму раўні́нным
В. раўні́нны (неадуш.)
раўні́ннага (адуш.)		 раўні́нную раўні́ннае раўні́нныя (неадуш.)
раўні́нных (адуш.)
Т. раўні́нным раўні́ннай
раўні́ннаю		 раўні́нным раўні́ннымі
М. раўні́нным раўні́ннай раўні́нным раўні́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раўну́ раўнё́м
2-я ас. раўне́ш раўняце́
3-я ас. раўне́ раўну́ць
Прошлы час
м. раўну́ў раўну́лі
ж. раўну́ла
н. раўну́ла
Загадны лад
2-я ас. раўні́ раўні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раўну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўню́сенька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
раўню́сенька - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.

раўню́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўню́сенькі раўню́сенькая раўню́сенькае раўню́сенькія
Р. раўню́сенькага раўню́сенькай
раўню́сенькае		 раўню́сенькага раўню́сенькіх
Д. раўню́сенькаму раўню́сенькай раўню́сенькаму раўню́сенькім
В. раўню́сенькі (неадуш.)
раўню́сенькага (адуш.)		 раўню́сенькую раўню́сенькае раўню́сенькія (неадуш.)
раўню́сенькіх (адуш.)
Т. раўню́сенькім раўню́сенькай
раўню́сенькаю		 раўню́сенькім раўню́сенькімі
М. раўню́сенькім раўню́сенькай раўню́сенькім раўню́сенькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

раўню́тка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
раўню́тка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.