Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

знаро́клівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знаро́клівы	знаро́клівая	знаро́клівае	знаро́клівыя
Р.	знаро́клівага	знаро́клівай знаро́клівае	знаро́клівага	знаро́клівых
Д.	знаро́кліваму	знаро́клівай	знаро́кліваму	знаро́клівым
В.	знаро́клівы (неадуш.) знаро́клівага (адуш.)	знаро́клівую	знаро́клівае	знаро́клівыя (неадуш.) знаро́клівых (адуш.)
Т.	знаро́клівым	знаро́клівай знаро́кліваю	знаро́клівым	знаро́клівымі
М.	знаро́клівым	знаро́клівай	знаро́клівым	знаро́клівых

Крыніцы: piskunou2012.

знаро́ўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знаро́ўлены	знаро́ўленая	знаро́ўленае	знаро́ўленыя
Р.	знаро́ўленага	знаро́ўленай знаро́ўленае	знаро́ўленага	знаро́ўленых
Д.	знаро́ўленаму	знаро́ўленай	знаро́ўленаму	знаро́ўленым
В.	знаро́ўлены (неадуш.) знаро́ўленага (адуш.)	знаро́ўленую	знаро́ўленае	знаро́ўленыя (неадуш.) знаро́ўленых (адуш.)
Т.	знаро́ўленым	знаро́ўленай знаро́ўленаю	знаро́ўленым	знаро́ўленымі
М.	знаро́ўленым	знаро́ўленай	знаро́ўленым	знаро́ўленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

знаро́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знаро́ўлены	знаро́ўленая	знаро́ўленае	знаро́ўленыя
Р.	знаро́ўленага	знаро́ўленай знаро́ўленае	знаро́ўленага	знаро́ўленых
Д.	знаро́ўленаму	знаро́ўленай	знаро́ўленаму	знаро́ўленым
В.	знаро́ўлены (неадуш.) знаро́ўленага (адуш.)	знаро́ўленую	знаро́ўленае	знаро́ўленыя (неадуш.) знаро́ўленых (адуш.)
Т.	знаро́ўленым	знаро́ўленай знаро́ўленаю	знаро́ўленым	знаро́ўленымі
М.	знаро́ўленым	знаро́ўленай	знаро́ўленым	знаро́ўленых

Кароткая форма: знаро́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

знаро́члівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знаро́члівы	знаро́члівая	знаро́члівае	знаро́члівыя
Р.	знаро́члівага	знаро́члівай знаро́члівае	знаро́члівага	знаро́члівых
Д.	знаро́чліваму	знаро́члівай	знаро́чліваму	знаро́члівым
В.	знаро́члівы (неадуш.) знаро́члівага (адуш.)	знаро́члівую	знаро́члівае	знаро́члівыя (неадуш.) знаро́члівых (адуш.)
Т.	знаро́члівым	знаро́члівай знаро́чліваю	знаро́члівым	знаро́члівымі
М.	знаро́члівым	знаро́члівай	знаро́члівым	знаро́члівых

Крыніцы: piskunou2012.

знаро́чыста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
знаро́чыста	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

знаро́чыстасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

знаро́чысты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знаро́чысты	знаро́чыстая	знаро́чыстае	знаро́чыстыя
Р.	знаро́чыстага	знаро́чыстай знаро́чыстае	знаро́чыстага	знаро́чыстых
Д.	знаро́чыстаму	знаро́чыстай	знаро́чыстаму	знаро́чыстым
В.	знаро́чысты (неадуш.) знаро́чыстага (адуш.)	знаро́чыстую	знаро́чыстае	знаро́чыстыя (неадуш.) знаро́чыстых (адуш.)
Т.	знаро́чыстым	знаро́чыстай знаро́чыстаю	знаро́чыстым	знаро́чыстымі
М.	знаро́чыстым	знаро́чыстай	знаро́чыстым	знаро́чыстых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

зна́ругу

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
зна́ругу	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

знасі́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

знасі́лу

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
знасі́лу	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum