знаро́чысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знаро́чысты знаро́чыстая знаро́чыстае знаро́чыстыя
Р. знаро́чыстага знаро́чыстай
знаро́чыстае
знаро́чыстага знаро́чыстых
Д. знаро́чыстаму знаро́чыстай знаро́чыстаму знаро́чыстым
В. знаро́чысты (неадуш.)
знаро́чыстага (адуш.)
знаро́чыстую знаро́чыстае знаро́чыстыя (неадуш.)
знаро́чыстых (адуш.)
Т. знаро́чыстым знаро́чыстай
знаро́чыстаю
знаро́чыстым знаро́чыстымі
М. знаро́чыстым знаро́чыстай знаро́чыстым знаро́чыстых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)