знаро́ўлены
прыметнік, адносны
| знаро́ўлены | знаро́ўленая | знаро́ўленае | знаро́ўленыя | |
| знаро́ўленага | знаро́ўленай знаро́ўленае |
знаро́ўленага | знаро́ўленых | |
| знаро́ўленаму | знаро́ўленай | знаро́ўленаму | знаро́ўленым | |
| знаро́ўлены ( знаро́ўленага ( |
знаро́ўленую | знаро́ўленае | знаро́ўленыя ( знаро́ўленых ( |
|
| знаро́ўленым | знаро́ўленай знаро́ўленаю |
знаро́ўленым | знаро́ўленымі | |
| знаро́ўленым | знаро́ўленай | знаро́ўленым | знаро́ўленых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)