знаро́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знаро́ўлены |
знаро́ўленая |
знаро́ўленае |
знаро́ўленыя |
Р. |
знаро́ўленага |
знаро́ўленай знаро́ўленае |
знаро́ўленага |
знаро́ўленых |
Д. |
знаро́ўленаму |
знаро́ўленай |
знаро́ўленаму |
знаро́ўленым |
В. |
знаро́ўлены (неадуш.) знаро́ўленага (адуш.) |
знаро́ўленую |
знаро́ўленае |
знаро́ўленыя (неадуш.) знаро́ўленых (адуш.) |
Т. |
знаро́ўленым |
знаро́ўленай знаро́ўленаю |
знаро́ўленым |
знаро́ўленымі |
М. |
знаро́ўленым |
знаро́ўленай |
знаро́ўленым |
знаро́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знаро́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знаро́ўлены |
знаро́ўленая |
знаро́ўленае |
знаро́ўленыя |
Р. |
знаро́ўленага |
знаро́ўленай знаро́ўленае |
знаро́ўленага |
знаро́ўленых |
Д. |
знаро́ўленаму |
знаро́ўленай |
знаро́ўленаму |
знаро́ўленым |
В. |
знаро́ўлены (неадуш.) знаро́ўленага (адуш.) |
знаро́ўленую |
знаро́ўленае |
знаро́ўленыя (неадуш.) знаро́ўленых (адуш.) |
Т. |
знаро́ўленым |
знаро́ўленай знаро́ўленаю |
знаро́ўленым |
знаро́ўленымі |
М. |
знаро́ўленым |
знаро́ўленай |
знаро́ўленым |
знаро́ўленых |
Кароткая форма: знаро́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знаро́чыста
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
знаро́чыста |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
знаро́чыстасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
знаро́чыстасць |
Р. |
знаро́чыстасці |
Д. |
знаро́чыстасці |
В. |
знаро́чыстасць |
Т. |
знаро́чыстасцю |
М. |
знаро́чыстасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
знаро́чысты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знаро́чысты |
знаро́чыстая |
знаро́чыстае |
знаро́чыстыя |
Р. |
знаро́чыстага |
знаро́чыстай знаро́чыстае |
знаро́чыстага |
знаро́чыстых |
Д. |
знаро́чыстаму |
знаро́чыстай |
знаро́чыстаму |
знаро́чыстым |
В. |
знаро́чысты (неадуш.) знаро́чыстага (адуш.) |
знаро́чыстую |
знаро́чыстае |
знаро́чыстыя (неадуш.) знаро́чыстых (адуш.) |
Т. |
знаро́чыстым |
знаро́чыстай знаро́чыстаю |
знаро́чыстым |
знаро́чыстымі |
М. |
знаро́чыстым |
знаро́чыстай |
знаро́чыстым |
знаро́чыстых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
знасі́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знасі́лю |
знасі́лім |
2-я ас. |
знасі́ліш |
знасі́ліце |
3-я ас. |
знасі́ліць |
знасі́ляць |
Прошлы час |
м. |
знасі́ліў |
знасі́лілі |
ж. |
знасі́ліла |
н. |
знасі́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знасі́ль |
знасі́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знасі́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.