Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бурбо́н

‘напой’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бурбо́н
Р. бурбо́ну
Д. бурбо́ну
В. бурбо́н
Т. бурбо́нам
М. бурбо́не

Крыніцы: piskunou2012.

Бурбо́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Бурбо́н Бурбо́ны
Р. Бурбо́на Бурбо́наў
Д. Бурбо́ну Бурбо́нам
В. Бурбо́на Бурбо́наў
Т. Бурбо́нам Бурбо́намі
М. Бурбо́не Бурбо́нах

бурбу́ленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бурбу́ленне
Р. бурбу́лення
Д. бурбу́ленню
В. бурбу́ленне
Т. бурбу́леннем
М. бурбу́ленні

Крыніцы: piskunou2012.

бурбу́ліць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. бурбу́ліць бурбу́ляць
Прошлы час
м. бурбу́ліў бурбу́лілі
ж. бурбу́ліла
н. бурбу́ліла
Дзеепрыслоўе
цяп. час бурбу́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

бурбулява́ць

‘моцна кіпець’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. бурбулю́е бурбулю́юць
Прошлы час
м. бурбулява́ў бурбулява́лі
ж. бурбулява́ла
н. бурбулява́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час бурбулю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

бурва́лак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бурва́лак бурва́лкі
Р. бурва́лка бурва́лкаў
Д. бурва́лку бурва́лкам
В. бурва́лак бурва́лкі
Т. бурва́лкам бурва́лкамі
М. бурва́лку бурва́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

бу́рг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́рг бу́ргі
Р. бу́рга бу́ргаў
Д. бу́ргу бу́ргам
В. бу́рг бу́ргі
Т. бу́ргам бу́ргамі
М. бу́ргу бу́ргах

Крыніцы: piskunou2012.

бургамі́старскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бургамі́старскі бургамі́старская бургамі́старскае бургамі́старскія
Р. бургамі́старскага бургамі́старскай
бургамі́старскае
бургамі́старскага бургамі́старскіх
Д. бургамі́старскаму бургамі́старскай бургамі́старскаму бургамі́старскім
В. бургамі́старскі (неадуш.)
бургамі́старскага (адуш.)
бургамі́старскую бургамі́старскае бургамі́старскія (неадуш.)
бургамі́старскіх (адуш.)
Т. бургамі́старскім бургамі́старскай
бургамі́старскаю
бургамі́старскім бургамі́старскімі
М. бургамі́старскім бургамі́старскай бургамі́старскім бургамі́старскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бургамі́стр

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бургамі́стр бургамі́стры
Р. бургамі́стра бургамі́страў
Д. бургамі́стру бургамі́страм
В. бургамі́стра бургамі́страў
Т. бургамі́страм бургамі́страмі
М. бургамі́стру бургамі́страх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

бургамі́стр

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бургамі́стр бургамі́стры
Р. бургамі́стра бургамі́страў
Д. бургамі́стру бургамі́страм
В. бургамі́стра бургамі́страў
Т. бургамі́страм бургамі́страмі
М. бургамі́стру бургамі́страх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.