бургамі́стр

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бургамі́стр бургамі́стры
Р. бургамі́стра бургамі́страў
Д. бургамі́стру бургамі́страм
В. бургамі́стра бургамі́страў
Т. бургамі́страм бургамі́страмі
М. бургамі́стру бургамі́страх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)