Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пазжына́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазжына́ны пазжына́ная пазжына́нае пазжына́ныя
Р. пазжына́нага пазжына́най
пазжына́нае
пазжына́нага пазжына́ных
Д. пазжына́наму пазжына́най пазжына́наму пазжына́ным
В. пазжына́ны (неадуш.)
пазжына́нага (адуш.)
пазжына́ную пазжына́нае пазжына́ныя (неадуш.)
пазжына́ных (адуш.)
Т. пазжына́ным пазжына́най
пазжына́наю
пазжына́ным пазжына́нымі
М. пазжына́ным пазжына́най пазжына́ным пазжына́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

пазжына́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазжына́ны пазжына́ная пазжына́нае пазжына́ныя
Р. пазжына́нага пазжына́най
пазжына́нае
пазжына́нага пазжына́ных
Д. пазжына́наму пазжына́най пазжына́наму пазжына́ным
В. пазжына́ны (неадуш.)
пазжына́нага (адуш.)
пазжына́ную пазжына́нае пазжына́ныя (неадуш.)
пазжына́ных (адуш.)
Т. пазжына́ным пазжына́най
пазжына́наю
пазжына́ным пазжына́нымі
М. пазжына́ным пазжына́най пазжына́ным пазжына́ных

Кароткая форма: пазжына́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

пазжына́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазжына́ты пазжына́тая пазжына́тае пазжына́тыя
Р. пазжына́тага пазжына́тай
пазжына́тае
пазжына́тага пазжына́тых
Д. пазжына́таму пазжына́тай пазжына́таму пазжына́тым
В. пазжына́ты (неадуш.)
пазжына́тага (адуш.)
пазжына́тую пазжына́тае пазжына́тыя (неадуш.)
пазжына́тых (адуш.)
Т. пазжына́тым пазжына́тай
пазжына́таю
пазжына́тым пазжына́тымі
М. пазжына́тым пазжына́тай пазжына́тым пазжына́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пазжына́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазжына́ты пазжына́тая пазжына́тае пазжына́тыя
Р. пазжына́тага пазжына́тай
пазжына́тае
пазжына́тага пазжына́тых
Д. пазжына́таму пазжына́тай пазжына́таму пазжына́тым
В. пазжына́ты (неадуш.)
пазжына́тага (адуш.)
пазжына́тую пазжына́тае пазжына́тыя (неадуш.)
пазжына́тых (адуш.)
Т. пазжына́тым пазжына́тай
пазжына́таю
пазжына́тым пазжына́тымі
М. пазжына́тым пазжына́тай пазжына́тым пазжына́тых

Кароткая форма: пазжына́та.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

пазжына́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазжына́ю пазжына́ем
2-я ас. пазжына́еш пазжына́еце
3-я ас. пазжына́е пазжына́юць
Прошлы час
м. пазжына́ў пазжына́лі
ж. пазжына́ла
н. пазжына́ла
Загадны лад
2-я ас. пазжына́й пазжына́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазжына́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паззыва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паззыва́ю паззыва́ем
2-я ас. паззыва́еш паззыва́еце
3-я ас. паззыва́е паззыва́юць
Прошлы час
м. паззыва́ў паззыва́лі
ж. паззыва́ла
н. паззыва́ла
Загадны лад
2-я ас. паззыва́й паззыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паззыва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

паззя́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паззя́е паззя́юць
Прошлы час
м. паззя́ў паззя́лі
ж. паззя́ла
н. паззя́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паззя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пазіграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазіграфі́чны пазіграфі́чная пазіграфі́чнае пазіграфі́чныя
Р. пазіграфі́чнага пазіграфі́чнай
пазіграфі́чнае
пазіграфі́чнага пазіграфі́чных
Д. пазіграфі́чнаму пазіграфі́чнай пазіграфі́чнаму пазіграфі́чным
В. пазіграфі́чны (неадуш.)
пазіграфі́чнага (адуш.)
пазіграфі́чную пазіграфі́чнае пазіграфі́чныя (неадуш.)
пазіграфі́чных (адуш.)
Т. пазіграфі́чным пазіграфі́чнай
пазіграфі́чнаю
пазіграфі́чным пазіграфі́чнымі
М. пазіграфі́чным пазіграфі́чнай пазіграфі́чным пазіграфі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

пазігра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пазігра́фія
Р. пазігра́фіі
Д. пазігра́фіі
В. пазігра́фію
Т. пазігра́фіяй
пазігра́фіяю
М. пазігра́фіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пазімава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазіму́ю пазіму́ем
2-я ас. пазіму́еш пазіму́еце
3-я ас. пазіму́е пазіму́юць
Прошлы час
м. пазімава́ў пазімава́лі
ж. пазімава́ла
н. пазімава́ла
Загадны лад
2-я ас. пазіму́й пазіму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазімава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.