пазімава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пазіму́ю пазіму́ем
2-я ас. пазіму́еш пазіму́еце
3-я ас. пазіму́е пазіму́юць
Прошлы час
м. пазімава́ў пазімава́лі
ж. пазімава́ла
н. пазімава́ла
Загадны лад
2-я ас. пазіму́й пазіму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пазімава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)