Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдійклмнпрстўфхцш

шаўкаво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўкаво́дчы шаўкаво́дчая шаўкаво́дчае шаўкаво́дчыя
Р. шаўкаво́дчага шаўкаво́дчай
шаўкаво́дчае		 шаўкаво́дчага шаўкаво́дчых
Д. шаўкаво́дчаму шаўкаво́дчай шаўкаво́дчаму шаўкаво́дчым
В. шаўкаво́дчы (неадуш.)
шаўкаво́дчага (адуш.)		 шаўкаво́дчую шаўкаво́дчае шаўкаво́дчыя (неадуш.)
шаўкаво́дчых (адуш.)
Т. шаўкаво́дчым шаўкаво́дчай
шаўкаво́дчаю		 шаўкаво́дчым шаўкаво́дчымі
М. шаўкаво́дчым шаўкаво́дчай шаўкаво́дчым шаўкаво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

шаўкагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шаўкагра́фія
Р. шаўкагра́фіі
Д. шаўкагра́фіі
В. шаўкагра́фію
Т. шаўкагра́фіяй
шаўкагра́фіяю
М. шаўкагра́фіі

Крыніцы: piskunou2012.

шаўкапра́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шаўкапра́д шаўкапра́ды
Р. шаўкапра́да шаўкапра́даў
Д. шаўкапра́ду шаўкапра́дам
В. шаўкапра́да шаўкапра́даў
Т. шаўкапра́дам шаўкапра́дамі
М. шаўкапра́дзе шаўкапра́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шаўкатка́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўкатка́цкі шаўкатка́цкая шаўкатка́цкае шаўкатка́цкія
Р. шаўкатка́цкага шаўкатка́цкай
шаўкатка́цкае		 шаўкатка́цкага шаўкатка́цкіх
Д. шаўкатка́цкаму шаўкатка́цкай шаўкатка́цкаму шаўкатка́цкім
В. шаўкатка́цкі (неадуш.)
шаўкатка́цкага (адуш.)		 шаўкатка́цкую шаўкатка́цкае шаўкатка́цкія (неадуш.)
шаўкатка́цкіх (адуш.)
Т. шаўкатка́цкім шаўкатка́цкай
шаўкатка́цкаю		 шаўкатка́цкім шаўкатка́цкімі
М. шаўкатка́цкім шаўкатка́цкай шаўкатка́цкім шаўкатка́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шаўкатка́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шаўкатка́цтва
Р. шаўкатка́цтва
Д. шаўкатка́цтву
В. шаўкатка́цтва
Т. шаўкатка́цтвам
М. шаўкатка́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

ша́ўкаць

‘шамкаць; ціха і неразборліва гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ша́ўкаю ша́ўкаем
2-я ас. ша́ўкаеш ша́ўкаеце
3-я ас. ша́ўкае ша́ўкаюць
Прошлы час
м. ша́ўкаў ша́ўкалі
ж. ша́ўкала
н. ша́ўкала
Загадны лад
2-я ас. ша́ўкай ша́ўкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ша́ўкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Шаўкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шаўкі́
Р. Шаўко́ў
Д. Шаўка́м
В. Шаўкі́
Т. Шаўка́мі
М. Шаўка́х

ша́ўкнуць

‘шаўкнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ша́ўкну ша́ўкнем
2-я ас. ша́ўкнеш ша́ўкнеце
3-я ас. ша́ўкне ша́ўкнуць
Прошлы час
м. ша́ўкнуў ша́ўкнулі
ж. ша́ўкнула
н. ша́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. ша́ўкні ша́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ша́ўкнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

шаўко́венькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўко́венькі шаўко́венькая шаўко́венькае шаўко́венькія
Р. шаўко́венькага шаўко́венькай
шаўко́венькае		 шаўко́венькага шаўко́венькіх
Д. шаўко́венькаму шаўко́венькай шаўко́венькаму шаўко́венькім
В. шаўко́венькі (неадуш.)
шаўко́венькага (адуш.)		 шаўко́венькую шаўко́венькае шаўко́венькія (неадуш.)
шаўко́венькіх (адуш.)
Т. шаўко́венькім шаўко́венькай
шаўко́венькаю		 шаўко́венькім шаўко́венькімі
М. шаўко́венькім шаўко́венькай шаўко́венькім шаўко́венькіх

Крыніцы: piskunou2012.

шаўко́вічны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўко́вічны шаўко́вічная шаўко́вічнае шаўко́вічныя
Р. шаўко́вічнага шаўко́вічнай
шаўко́вічнае		 шаўко́вічнага шаўко́вічных
Д. шаўко́вічнаму шаўко́вічнай шаўко́вічнаму шаўко́вічным
В. шаўко́вічны (неадуш.) шаўко́вічную шаўко́вічнае шаўко́вічныя (неадуш.)
Т. шаўко́вічным шаўко́вічнай
шаўко́вічнаю		 шаўко́вічным шаўко́вічнымі
М. шаўко́вічным шаўко́вічнай шаўко́вічным шаўко́вічных

Крыніцы: prym2009.